این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۴۷، شماره ۳، صفحات ۱۰۹-۱۲۹
عنوان فارسی ماهیت احکام امضائی
چکیده فارسی مقاله احکام امضائی بخش عمده‌ای از احکام شرعی هستند که پیش از آمدن تشریع الهی در بین عرف عقلا در جریان بوده‌اند و بدون هیچ اصلاحی یا با اصلاحات اندکی مورد تائید شارع قرار گرفته و وارد دستگاه قانونی شرع شده‌اند. برخی نواعتزالیان در خصوص این احکام معتقدند؛ به دلیل اینکه این احکام مربوط به عرف زمان تشریع است، با از بین رفتن آن عرف، این احکام نیز از بین رفته‌اند. در مواردی که عرف از عناصر قوام بخش به موضوعات احکام امضائیه است، حق با ایشان است، اما در حالت عادی، عرف ظرف تحقق حکم است نه عنصر قوام بخش به آن و عنصر قوام بخش بودن نیازمند دلیل است. در مواردی نیز که عرف ظرف احکام است- که در اغلب موارد احکام امضایی این‌گونه است- تغییر حکم وقتی تابع تغییر عرف خواهد بود که در فرایند امضاء، شارع هیچ گونه اعتباری نکند و تنها از سیره عقلا اِخبار نماید. در این مقاله اثبات خواهد شد که ماهیت امضاء در احکام امضایی عبارت از اعتبار شارع است. زیرا در فرایند امضاء، حکمی همانند حکم عقلا از سوی شارع اعتبار می‌شود و به همین دلیل با از بین رفتن عرف، حکم اعتبار شده از بین نمی‌رود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله حکم امضائی، سیره عقلائیه، سیره عقلایی، عرف، حکم مماثل،
عنوان انگلیسی The nature of signed ordinances
چکیده انگلیسی مقاله Signed ordinances are a major part of religious ordinances having existed as normative before the institution of divine canonization and having been approved without any or with slight modification by the legislator and having entered the canon law. Some neo-mu‘tazilites believe these ordinances are related to the praxes of the time of legislation, and by the disappearance of those customs they have been canceled in consequence. In cases where the norm is the main element of the subject of signed ordinances, those views are right. But normally, custom is the background of issuance of religious rulings and not the basic element of them, which in itself requires reasoning. Additionally, in cases where the custom provides the background of issuance of ordinances – which is the case with many signed rulings – the change of ordinances depends on the change of the customs only when the legislator does not find approval and decides to rely on reported attitude of the intellectuals. This paper will demonstrate that the nature of signing (approval) in signed ordinances is the approval of the legislator; since in the process of signing the legislator approves a ruling similar to that of the intellectuals, and for this reason, the validity of the verdict shall not be challenged by the disappearance of the praxis.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله حکم امضائی, سیره عقلائیه, سیره عقلایی, عرف, حکم مماثل
نویسندگان مقاله مسعود فیاضی |
پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/article_30243_696bdb203b18bb1a20205a8b808fea7e.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات