این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۴۸، شماره ۴، صفحات ۴۵-۶۳
عنوان فارسی تأملی بر قاعده «التعزیر فی کل معصیه»
چکیده فارسی مقاله رابطه جرم و گناه در سیستم‎های حقوق‌ جزایی مبتنی بر مذهب از اهمیت زیادی برخوردار است. در این سیستم‌‎ها برای شناخت جرم، معصیت الهی نقش محوری دارد. در مذهب امامیه نیز ملاک جرم‌انگاری معصیت الهی است به همین دلیل این رابطه در این مذهب، بیش از مذاهب دیگر اهمیت دارد. رابطه جرم و گناه از دو لحاظ قابل ملاحظه است؛ از یک سو اینکه چه جرمی معصیت الهی شمرده می‌شود؛ و از سوی دیگر کدام معصیت، جرم محسوب می‌شود. پیرامون جهت دومِ این رابطه جرم بودن برخی از معاصی هم‎چون معاصی مستوجب حد و قصاص و تعزیر در مذهب امامیه از مسلمات شمرده شده است. اما درباره برخی دیگر از معاصی که نص خاصی درباره تحمیل مجازات بر مرتکب آن‌ها وجود ندارد، فقها عبارات مختلفی با مضمونی یکسان مبنی بر جواز تعزیر در آن‎ها دارند که برخی نیز از آن عبارت‌ها، قاعده‌ای با تعابیری مثل «التعزیر فی کل معصیه» و «التعزیر لکل معصیه» استخراج کرده‌اند. این قاعده در فقه امامیه موافقان و مخالفانی دارد. برخی آن را به طور کامل رد کرده‌ و برخی آن را مطلقاً پذیرفته‌ و برخی نیز بر آن قیدهایی افزوده‌اند. در این مقاله سعی شده تا با گردآوری اقوال فقهای امامیه و نقد و بررسی ادله آن‌ها، تأملی بر قاعده مذکور وارد شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تأملی بر قاعده، قاعده فقهی، التعزیر فی کل معصیه، التعزیر لکل معصیه،
عنوان انگلیسی A Deliberation on the Principle of Al-ta‘zīr fī kull-i ma‘ṣiya (discretionary punishment in all sins)
چکیده انگلیسی مقاله The relation between crime and sin is of much importance in religion-based criminal law systems. In these systems, sin against Allah have a pivotal role in realizing crimes. In the Imāmī School, the criterion for criminalization is committing sin against Allah; for this reason, this relation is of much more importance in this school than in others. The relation between crime and sin is worth noticing from two standpoints; on one hand, which crime is regarded as committing sin against Allah; and on the other, which sin is regarded as a crime. Concerning the second standpoint of this relation, the criminality of certain sins such as the sins deserving legal punishment, retaliated punishment (qiṣāṣ), and discretionary punishment have been considered as admitted tenets in Imāmī School. However, in respect to some other sins, about imposing punishment on whose perpetrator there is no specific clear injunction (naṣṣ), the jurists have different phrases with similar context based on permissibility of discretionary punishment in them. Some have extracted from those phrases a principle such as Al-ta‘zīr fī kull-i ma‘ṣiya or Al-ta‘zīr li kull-i ma‘ṣiya (discretionary punishment in [for] all sins). This principle has its proponents and opponents in Imāmī jurisprudence. Some have totally rejected it and some have absolutely accepted it and yet some others have added restrictions to it. In this article, it is attempted to deliberate on the above-mentioned principle by gathering the statements of Imāmī jurists and critically reviewing their evidences.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تأملی بر قاعده, قاعده فقهی, التعزیر فی کل معصیه, التعزیر لکل معصیه
نویسندگان مقاله سید مهدی صالحی |
دانشگاه ارومیه

رضا نیکخواه |
دانشگاه ارومیه

سید سلمان مرتضوی |
دانشگاه ارومیه

نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/article_31299_42da7d83dc4c3a68dfec963616dcd214.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات