این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۵۲، شماره ۴، صفحات ۳۹-۲۵
عنوان فارسی تأملی در مُخلّ اطلاق ‌بودن وجود قدر متیقن در مقام تخاطب (با تأکید بر مبانی اصولی محقق خوانساری)
چکیده فارسی مقاله استخراج مبانی اصولی برخی از فقها که از ایشان اثر اصولی مستقلی به‎جا نمانده، اهمیت ویژه دارد و محقق خوانساری از این جمع است. در این جستار ضمن بررسی یکی از مسائل پرکاربرد اصول فقه، یعنی کیفیت احراز دلالت لفظ مطلق بر اطلاق، به تحلیل و بررسی مبنای وی در این خصوص پرداخته شده است. نویسندگان پس از تتبع در کتب اصولی و کتاب جامع المدارک فی شرح مختصر النافع، به این نتیجه نائل شده‌اند که دلالت لفظ مطلق بر اطلاق ناشی از وضع نیست؛ بلکه به‌کمک دلیل عقل و از طریق مقدمات حکمت است. این مقدمات متشکل از امکان اطلاق و تقیید، نبود قرینه بر تقیید، در مقام بیان ‌بودن متکلم و عدم انصراف لفظ مطلق به بعضی از افراد است؛ ضمن اینکه در تمسک به اطلاق نیازی به منتفی بودن قدر متیقن در مقام تخاطب نیست؛ بلکه اساساً قدر متیقن در مقام تخاطب امری بی‌معناست.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله محقق خوانساری، اطلاق و تقیید، مقدمات حکمت، انصراف لفظ، قدر متیقن در مقام تخاطب،
عنوان انگلیسی A Reflection on the Existence of the Established Amount as Disruptive to Absoluteness while Being in the Position of Addressing (with Emphasis on Usuli Foundations of Mohaghegh Khansari)
چکیده انگلیسی مقاله Extracting the Usuli foundations of some Islamic jurists, including Mohaghegh Khansari, who have not left an independent Usuli work, is of special importance. In this research, in addition to examining one of the most widely applied issues of Usul al-Fiqh, namely ascertaining how an absolute term denotes absoluteness, his foundation in this regard has been analyzed and studied. The authors, after scrutinizing the Usuli books and Jami al-Mdarik fi Sharh Mukhtasar al-Nafi book, have come to the conclusion that the denotation of absoluteness by the absolute term is not due to convention; rather, it is realized with the help of the rational proof and through Muqaddimat al-Hikma (premises of wisdom). Such premises consist of the possibility of absoluteness and qualification, lack of evidence on qualification, the speaker being in the position of depiction and the absolute word not being indicative to certain instances; additionally, when relying on absoluteness, it is not necessary that the established amount is absent while addressing; instead, basically, the existence of the established amount while being in the position of addressing is non-sense.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله محقق خوانساری, اطلاق و تقیید, مقدمات حکمت, انصراف لفظ, قدر متیقن در مقام تخاطب
نویسندگان مقاله زهرا تجریشی |
دانش آموخته دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد

محمدتقی قبولی درافشان |
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد

عباسعلی سلطانی |
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد

نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/article_33878_8b204ab3da86d14ec18159932e5c5dfe.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات