این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های کاربردی روانشناختی، جلد ۱۲، شماره ۲، صفحات ۴۳-۵۸
عنوان فارسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر ارتباط مادران با کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم
چکیده فارسی مقاله در سال‌های اخیر، تلاش برای کاهش مشکلات بالینی کودکان اوتیسمی به‌کمک آموزش والدین مدنظر پژوهشگران قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر ارتباط مادران با کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم انجام شده است. پژوهش حاضر مطالعه‌ای شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران کودکان 12-7 سال با اختلال طیف اوتیسم در شهر اصفهان بودند که از میان آنان 30 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار داده شدند. گروه آزمایشی در هشت جلسه برنامه فرزندپروری مثبت (هر هفته یک جلسه و هر جلسه 90 دقیقه) شرکت کردند؛ درحالی‌که به گروه گواه هیچ آموزشی ارائه نشد. ابزار استفاده‌شده در این پژوهش مقیاس رابطه والد-کودک پیانتا (CPRS) بود. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد که با به‌کارگیری نرم‌افزار SPSS (نسخۀ 26) تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها حاکی از تفاوت معنادار نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون (05/0p <) بود. می‌توان نتیجه گرفت برنامه فرزندپروری مثبت سبب بهبود رابطه مادر و فرزند دارای اختلال طیف اوتیسم می‌شود و می‌توان از این برنامه برای بهبود ارتباط میان مادران و فرزندان دارای اختلال طیف اوتیسم استفاده کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تعامل والد-کودک،برنامه فرزندپروری مثبت،اوتیسم،
عنوان انگلیسی The Effectiveness of a Positive Parenting Program on the Relationship between Mothers and Children with Autism Spectrum Disorder
چکیده انگلیسی مقاله . The attempt to reduce clinical problems in children with autism through parenting has been taken up by researchers in recent years. The purpose of this study is to evaluate the effectiveness of a positive parenting program on the relationship between mothers and children with autism spectrum disorder. The present study is a quasi-experimental study with a pretest-posttest design and a control group. The statistical population includes all mothers of children aged 7 to 12 years with autism spectrum disorder in Isfahan, from which 30 individuals were randomly selected and divided into two groups of experimental and control groups each with 15 individuals. The experimental group attended 8 sessions of the positive education program (one session per week and 90 minutes per session), while no training was provided for the control group. The instrument used in this study was the Pianta Parent-Child Relationship Scale (CPRS). Data were analyzed using multivariate analysis of covariance with SPSS software (version 26). The results showed a significant difference between pre-test and post-test scores (p < 0.05). It can be concluded that positive parenting program improves the relationship between mother and child with autism spectrum disorder, and can be used to reduce the negative behaviors of children with autism spectrum disorders.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تعامل والد-کودک,برنامة فرزندپروری مثبت,اوتیسم
نویسندگان مقاله سعید حسن زاده |
دانشیار گروه روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

علی مساح |
دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://japr.ut.ac.ir/article_82744_af9269d03bd4c466531eddae82daf2c8.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات