این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات معماری ایران، جلد ۴، شماره ۸، صفحات ۵۷-۷۲
عنوان فارسی آفرینش کمال‌ محور: «حرکت‌مندی یا پویندگی فرایندمدار» و «تجربه‌مداری در هنر، معماری و شهرسازی اسلامی»
چکیده فارسی مقاله اگر هر تبدیل و تحول نظام‌مندی یا ایجاد هر نوع گوناگونی کمال‌محور در صورت یک شیء را یک «جزء‌حرکت» از مجموعۀ جزء‌حرکت‌های مطرح در نظام مرکب‌الجزاء و البته فرایندمدار حرکت تکاملی شیء در موجودیت زمینی آن بدانیم و بنامیم، با توجه به اصل بنیادین ثبات و جاودانگی جوهرۀ عقلانی یک شیء و ثبات و پایدار اصول یا سنت‌های عقلی جاودانه و تبدیل‌ناپذیر و تحویل‌ناپذیر الهی در فرایند کمال‌محور آفرینش جهان، این تبدیل‌ها و دگرگون‌شدن‌های پیدرپی و ا‌لبته صوری (یا همان تجلیات گوناگون و صورت‌‌مند برآمده و وجودپذیرفته از حقیقتِ واحدۀ آسمانی یا علمی یک شیء) هستند که (درمجموع) تحقق بایسته و شایستۀ حرکتِ متحدالاجزاء و در وحدت شیء را در نیل به هدف مقصود (یعنی نیل به همان کامل‌‌ترین صورتِ از پیش تعریف و تبیین‌شده برای شیء در همگونی با صفات دانش‌بنیان الهی) محقق می‌سازد. این تبدیل‌ها و دگرگون‌شدن‌های پی‌درپی (و البته نظام‌مند و فرایندمدارِ) در صورت، (اگرچه در پاسخ به گوناگونی‌‌های واقع‌شونده و متوالی در صورتِ نیازهای شیء یا اشیاء موجود در عالم به یکدیگر است، ولی) خود این فرصت طلایی را به‌دست هنرمندان و معماران هر عصر و زمان می‌دهد که در پرتو نور شکوفنده و روزافزون اندیشۀ انسانی، به‌همراه دست‌مایه‌هایی از جنس علم و تکنیک و تکنولوژی که از میدان تجربه‌های گذشته و حال خود به ‌همراه برمی‌دارند، قدمی دیگر و فراتر در بستر پیمایش «راه زنده، فرایندمدار یا تکامل‌محور هر چیز با مقصد همگونی با مطلق کمال» (یعنی همان «صیرورت الی‌الله») بردارند. در این مقاله می‌خواهیم این حقیقت فراموش‌شدۀ قرآن‌بیان را دوباره رونمایی کنیم که یکی از بزرگ‌ترین و خدایی‌ترین راه‌کارهایی که می‌توانیم مشکل اسلامی نبودن معماری کشورمان را بدان واسطه کارسازی نموده و درد بی‌هویتی معماری‌مان را در بستر پیمایش راهی البته تدریج‌مند، آرام آرام (ولی مطمئن و نتیجه‌بخش) درمان کنیم، پی‌گرفتن دوبارۀ «راه طبیعی یا الهی شکوفندگی» یعنی «تجربه‌مداری تفکرمحور و دانش‌بنیان» است. هدف اصلی این مقاله ارائۀ بیان نسبتاً مشروحی از این معنای بسیار عظیم است که تجربه‌مداری تفکرمحور و دانش‌بنیان همان کارستانی است که پرورش‌دهندۀ رحمان در دل زنده و هوشمند رحم رشددهندۀ متصل و بهره‌گیرندۀ از رحمانیت و غفاریت دانش‌مدار خود (یعنی در دل زمین و عالم طبیعت) برای تحقق کامل شکوفندگی روح و عقل انسانی بر پا داشته است. در واقعِ امر، هندسۀ گوناگون‌شوندۀ صورت ظاهری یا جسمانی آثار ما (در عین ثبات جوهرۀ معنایی و سازمان تغییرناپذیر عقلانی‌شان)، «فرصت» و «مسیر» یا «مصیر»ی است که پرورش‌دهندۀ رحمان یعنی حضرت الله، آن یگانه جاریِ متجلی در آینۀ دانش‌های نوبه‌نو، برای پیمایش طریق شکوفایی و رشد مرحله به مرحلۀ روح و اندیشۀ انسان تدارک دیده است، لذا عدم استفاده از فرصت زندگی و کار و تلاشی دانش‌بنیان و تجربه‌مدار در این جهان، مساوی با بیرون‌رفت طفل روح و اندیشه از رحم پرورش‌دهندۀ رحمان یا بریده‌شدن راه تغذیۀ تازه به تازه (یا بند ناف) آن، و به تبع، محروم شدنش از جریان مستمر فکر و علم بالنده شکوفندۀ رحمانی و درنتیجه، بازماندن از پیمایش فرایند طبیعی رشد و بلوغ است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله زندگی، تجربه‌ مداری، پویندگی، دانش‌مداری، زمان و زمان‌ مداری،
عنوان انگلیسی Perfection in Creation: Process-based Dynamism and Empiricism in Islamic Art, Architecture and Urban Design
چکیده انگلیسی مقاله If any systematic change or conversion towards perfection in the form of a thing be named as “a sub-movement” of a complex of sub-movements known in the process-based system of a thing’s evolutional movement in its earthly existence, then, in accordance to the basic principle of a thing’s eternal intellectual essence and to the unchangeable, everlasting divine laws of the perfection-bound process of creation, these constant formal conversions (in whole) are led in the rightful, unified movement of elements in reaching the ultimate goal (which is the best and most complete form of each thing, in harmony with the divine knowledge-based attributes). These continual (systematic and process-based) conversions of form (even though in answer to the consecutive conversions of mutual needs of things in the world), give artists and architects of any time a golden opportunity to take a new step in the way of “the live, process-based, and developing path of a given thing, with the goal of reaching harmony with the absolute Perfection” (which is but “sairurah ila Allah”, or becoming toward Allah). This paper is aimed at highlighting this forgotten truth of the Qur’anic saying, and one of the most effective solutions that could gradually and slowly (but certainly) solve the problem of identity and Islamic affinity in architecture, is to re-explore “the natural/divine path of maturing,” realized by “the reflective, knowledge-based experience”. The main goal of this paper is to present a comprehensive discussion of this truly magnificent meaning. A reflective, knowledge- based experience is the key to the nourishment of compassion inside the living, intelligent womb connected to the knowledge-based forgiveness and mercifulness (inside the earth and the natural world) for the maturing of human mind and soul. In fact, the converting geometry of the physical form of a work of art (despite its fixed essential meaning and unchangeable intellectual organization), is an “opportunity” or “path” that the Compassionate Nourisher (Allah) has prepared for maturing, and step-by-step growth of human mind and soul. Therefore, losing the opportunity of life, work and knowledge-based experiences in this world equals to the departure of soul and wisdom from the merciful, nourishing womb, which in consequence, results in dissection from the ever-flowing, nurturing stream of knowledge and wisdom, and in conclusion, hinders one from traveling on the natural path of growth and maturity.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله زندگی, تجربه‏ مداری, پویندگی, دانش‏مداری, زمان و زمان‏ مداری
نویسندگان مقاله محمد علی‏ آبادی |
دانشکده معماری و شهرسازی

نشانی اینترنتی https://jias.kashanu.ac.ir/article_111750_77b9b39e42b0864286286b795c983dbb.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات