این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
روانشناسی بالینی، جلد ۱۴، شماره ۱، صفحات ۹۹-۱۰۸
عنوان فارسی انگ زنی اجتماعی عموم کووید-۱۹ و عوامل مرتبط با آن در جمعیت ایرانی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: انگ زنی اجتماعی یک فرایند روانی اجتماعی است که با یک برچسب جسمی، روانی یا اجتماعی شروع می شود و به طرد و انزوای اجتماعی می انجامد. بیماری کووید-19 به عنوان یک بیماری مسری و کشنده به شدت مبتلایان را در معرض خطر انگ زنی اجتماعی و طرد قرار می دهد.روش:این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود.جامعه آماری شامل کلیه افراد با رده سنی 18 تا 60 سال شهر اصفهان در بازه زمانی مهر و آبان 1399 بود که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 322 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند،ابزار پژوهش حاضر، پرسشنامه انگ زنی اجتماعی عمومی کووید-19،پرسشنامه جمعیت شناختی، و عوامل مرتبط با بیماری بود. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل واریانس از طریق نرم افزار spssتجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: یافته ها نشان داد که بیش از 80 درصد زنان و مردان سنین و سطوح تحصیلی مختلف، و با شغلهای پزشکی و غیر پزشکی، در سطح زیاد،انگ زنی اجتماعی کووید-19 را تجربه می کنند. افرادی که خودشان یا بیش از یکنفر از اطرافیانشان به کرونا مبتلا شدند و یا از بیمار کرونایی مراقبت کردند، انگ زنی کمتری علیه افراد مبتلا گزارش کردند(0. 05 >p). نتیجه گیری : انگ زنی اجتماعی مربوط به بیماری کرونا تا حد زیادی در جامعه ایرانی وجود دارد. بر اساس نتایج به دست آمده، تجربه بیماری و داشتن تعامل نزدیک با فرد انگ زده، با کاهش انگ زنی رابطه دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استیگما، کووید-19، واگیردار،
عنوان انگلیسی Covid-19 Public Social Stigmatization and Related Factors in Iranian Population
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Stigma is a psychosocial process that begins with a physical, psychological or social mark and leads to social exclusion and isolation. Covid-19 disease as an infectious and deadly disease puts patients at high risk of stigma and rejection.Method: This was a descriptive survey study. The statistical population included all people aged 18 to 60 years in Isfahan- Iran in the period from October to November 2020. Through multi-stage cluster sampling, 322 people were selected as the sample. The instruments of the present study were the Public Stigma Covid-19 Questionnaire and demographic questionnaire, and disease-related factors. The data were analyzed using analysis of variance using SPSS software. Results: The results showed that more than 80% of men and women of different ages and academic levels, and with medical and non-medical jobs, experience a high level of Covid-19 stigma. Participants who themselves or more than one around them suffered from Civid-19 or were caring from the Covid-19 patients report less public stigma (p < 0.05).Conclusion: public stigma related to Covid-19 disease is largely prevalent in Iranian society. Based on the results, the experience of the disease, and having a close interaction with stigmatized people is associated with reduced stigma.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله استیگما, کووید-19, واگیردار
نویسندگان مقاله فائزه ارشک |
کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران

صدیقه رضایی دهنوی |
استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://jcp.semnan.ac.ir/article_6286_4963385a7a3d4977e44fac636538c405.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات