|
تاریخ ادبیات، جلد ۷، شماره ۲، صفحات ۱۹-۴۴
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی فابلهای مولوی در غزلیّات شمس |
|
چکیده فارسی مقاله |
تمثیل روایی (آلیگوری) داستانی است به نظم یا نثر که دارای دو معنی است: معنی مقدّماتی یا سطحی و ثانوی و باطنی که در زیر لایۀ سطحی قرار دارد. فابل یکی از انواع آلیگوری و عبارت است از حکایتی کوتاه- چه به نظم و چه به نثر- که به قصد انتقال درسی اخلاقی گفته شده باشد. در فابل شخصیّتها اغلب حیواناتاند. امّا اشیای بیجان، انسانها و خدایان نیز ممکن است در آن ظاهر گردند. فابل در تمثیلهای عرفانی فارسی برای بیان مفاهیم عرفان نظری و دستورات عرفان عملی نیز به کار رفته است. از جمله جنبههای هنری کار مولوی در غزلیّات شمس استفاده از تمثیلهای روایی است. در بین این تمثیلهای روایی 14 فابل وجود دارد. این فابلها از لحاظ شیوۀ پردازش دو نوع است: 1. فابل هایی با کنش و عمل داستانی (6 تا)، 2. فابل هایی در قالب گفتگو یا داستان صحنهای(8 تا). در هر دو دسته، طرح و عمل داستانی بسیار ساده و ابتدایی است و همۀ عناصر پیرنگ و روایت (بخصوص زمان و مکان) در آنها وجود ندارد. در همۀ فابلها دو شخصیّت حضور دارند و تعداد کنشها بین دو تا هفت است. راوی در اکثر آنها دانای کلّ و زاویۀ دید بیرونی است. لحن بیشتر فابلها طنزآمیز است.4 تا از فابلهای مولوی تمثیل اخلاقی- عرفانی و 10 فابل تمثیل اندیشه است. مولوی در دستۀ اخیر به بیان مفاهیم عرفان نظری، مفهوم قرآنی لطف و مفهوم کلامی کسب پرداخته است |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
آلیگوری (تمثیل روایی)، فابل، مولوی، غزلیّات شمس، |
|
عنوان انگلیسی |
. |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
آلیگوری (تمثیل روایی), فابل, مولوی, غزلیّات شمس |
|
نویسندگان مقاله |
چنور برهانی | دانشگاه شهید بهشتی
|
|
نشانی اینترنتی |
https://hlit.sbu.ac.ir/article_98815_eaf309aae760e53a3a57d7dba8011955.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|