این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی، جلد ۱۴، شماره ۴۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی تجزیه ارتباطی صفات مهم کمی و مرفولوژیکی در ارقام و لاین‌های پیشرفته سویا با استفاده از نشانگرهای ریز ماهواره
چکیده فارسی مقاله چکیده مبسوط مقدمه و هدف: ارزش اقتصادی یک رقم به صفات مختلف آن بستگی دارد و از این­رو اطلاع دقیق از رفتار ژنتیکی و شناسایی مکان­های ژنومی دخیل در کنترل این صفات می ­تواند به به­نژادگر در اصلاح ارقام کمک کند. مواد و روش‌ها: در این تحقیق، ارتباط و پیوستگی بین نشانگرهای ریزماهواره با برخی از صفات مهم زراعی و مورفولوژیک در 130 ژنوتیپ مختلف سویا از طریق مدل­های ارتباطی شامل مدل خطی عمومی (GLM) و مدل خطی مختلط (MLM) در سال 1394 مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع بوته، طول غلاف، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن غلاف، وزن دانه، وزن صد دانه و عملکرد دانه بودند. یافته‌ها: در تجزیه تنوع مولکولی ژنوتیپ­های مورد مطالعه بر اساس نشانگرهای ریز ماهواره، 87 آلل توسط نشانگرهای مورد استفاده تکثیر شد که از این تعداد 85 آلل (97/7 درصد) چند شکل بودند. بر اساس نتایج تجزیه تنوع ژنتیکی میانگین تعداد آلل  موثر، شاخص شانون، محتوی اطلاعات چند شکل و تنوع ژنی نئی به‌ترتیب 1/7، 0/52، 0/62 و 0/48 برآورد شد. بر اساس نتایج تجزیه ساختار، سه زیر جمعیت احتمالی (3=K) در ژرم­پلاسم مورد مطالعه شناسایی شد که 34 ژنوتیپ (26/15 درصد) به ساختار اول، 43 ژنوتیپ (33/07 درصد) به ساختار دوم و 44 ژنوتیپ (33/84 درصد) به ساختار سوم تعلق داشتند و 9 ژنوتیپ (6/92 درصد) نیز ساختار مخلوط داشتند که نتایج حاصل از رسم بار پلات نیز آن­را تأیید کرد. در تجزیه ارتباطی با دو روش GLM و MLM به‌ترتیب 33 و 35 نشانگر، ارتباط معنی­داری را با صفات مورد مطالعه نشان دادند. تعدادی از نشانگرهای ریز ماهواره دارای ارتباط معنی­ داری با چند صفت بودند (مانند ارتباط نشانگر Satt460 با صفات ارتفاع بوته، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه) که می­تواند ناشی از آثار پلیوتروپی و یا پیوستگی نواحی ژنومی دخیل در کنترل این صفات باشد. ارتباط چند نشانگر با یک صفت خاص (مانند ارتباط نشانگرهای Satt359، Satt361، Sct_028 و Sat_124 با صفت عملکرد دانه) نیز نشان‌دهنده توارث کمی و پلی­ژنیک این صفت باشد که هر کدام از آن‌ها سهمی مشخص از تنوع صفت را کنترل می­کنند. نتیجه‌گیری: به ­طور کلی نتایج نشان داد که ضمن استفاده از نشانگرهایی به ­عنوان نشانگرهای مفید در ارزیابی تنوع ژنتیکی در سویا، نشانگرهایی نیز که پیوستگی بیشتری با نواحی ژنومی کنترل­ کننده این صفات داشتند، جهت اصلاح جمعیت از طریق انتخاب به کمک نشانگر معرفی می ­شوند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تجزیه ساختار، ژنوتیپ، عدم تعادل لینکاژی، عملکرد و اجزای عملکرد
عنوان انگلیسی Association Analysis for Important Quantitative and Morphological Traits in Cultivars and Advanced Lines of Soybean (Glycine max (L.)) using Microsatellite Markers
چکیده انگلیسی مقاله IExtended Abstract Introduction and Objective: The economic value of a genotype depends on its various traits and therefore the accurate knowledge of genetic behavior and identification of genomic locus involved in controlling these traits can help the breeder to improve genotypes. Material and Methods: In this study, the relationship between microsatellite markers with some important agronomic and morphological traits in 130 different soybean genotypes through communication models, including the general linear model (GLM) and the mixed linear model (MLM) in 2015 was evaluated. The studied traits were including plant height, pod length, number of pod per plant, number of grain per pod, number of grain per plant, pod weight, grain weight, 100-grain weight and grain yield. Results: According to the molecular diversity among the 130 studied genotypes on the basis of microsatellite markers, 87 alleles were amplified by markers, of which 85 alleles (97.7%) were polymorph. Results of allelic diversity revealed averace number of effective alleles, shannonsʹs index, polymorphic information content and gene diversity Nei equal to 1.7, 0.52, 0.62 and 0.48 respectively. The results of structural analysis showed that there were three sub-populations (k=3) in the studied germplasm, so that from the 130 soybean genotypes, 34 (26.15%) belonged to first structure, 43 (33.07%) to second structure, 44 (33.84%) to third structure and nine genotypes (6.92%) to mixed structure, which were confirmed by the results of the bar plot. The association analysis of microsatellite markers with traits under a mixed linear model (MLM) indicated that 33 and 35 markers had significant relationships with the evaluated characteristics. Some microsatellite markers had significant relationships with the several traits (e.g. the relationships between Satt460 marker with plant height, pod length, number of grain per pod, and 100-grain weight), which can be due to either the pleiotropic effects or the tight linkage of genomic regions controlling these traits. The relationship between several markers with a specific trait (for example relationship between Sct_028, Sat_124, Satt359 and Satt361 markers with trait of grain yield) indicating the quantitative and polygenic inherentance of the evaluated traits. Conclusion: The results of this research showed that in addition to using markers as useful markers in assessing genetic diversity in soybeans, markers that were more closely related to the genomic regions controlling these traits, to modify the population by marker assisted selection.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Genetic structure, Genotype, Linkage disequilibrium, Yield and components yield
نویسندگان مقاله علی قربانی پور | Ali Ghorbanipour
Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agricultural Scieince, University of Guilan, Rasht
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت

بابک ربیعی | Babak Rabiei
Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agricultural Scieince, University of Guilan, Rasht
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت

نشانی اینترنتی http://jcb.sanru.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1075-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده اصلاح نباتات، بیومتری
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات