|
|
پژوهش های کاربردی روانشناختی، جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۷۷-۹۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه اثربخشی الگوی چندمحوری با نظریه محدودیت و سازش بر افزایش رفتار کارآفرینانه |
|
| چکیده فارسی مقاله |
اصطلاح کارآفرینی به معنای فرایند شکار فرصت های شغلی توسط افراد کارآفرین بدون در نظر گرفتن کمبود منابعی است که در اختیار دارند. هدف این مطالعه، تعیین و مقایسه اثربخشی الگوی چند محوری شفیع‌آبادی با نظریه محدودیت و سازش گاتفردسون بر رفتار کارآفرینانه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران بود. جامعه آماری این تحقیق شامل دانشجویان کارشناسی ارشد داوطلب شرکت در کلاس‌های کارآفرینی در دانشکده علوم انسانی و اجتماعی بودند. 45 نفر به طور تصادفی انتخاب، و در سه گروه کنترل و آزمایش 1 و 2 جایگزین شدند. بعد از 8 جلسه آموزش داده ها به وسیله تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بن فرونی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین نمره رفتار کارآفرینانه گروه کنترل و گروه‌های آزمایش 1 و2 تفاوت وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی نشان داد اثربخشی آموزش کارآفرینی بر اساس الگوی چند محوری شفیع آبادی بیشتر از اثربخشی آموزش بر اساس نظریه محدودیت و سازش گاتفردسون است. بنابراین، پیشنهاد می شود از مفاهیم بنیادی هر دو مدل به ویژه االگوی چند محوری شفیع آبادی برای افزایش رفتار کارآفرینانه دانشجویان علوم انسانی استفاده شود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
compare Effectiveness of Multi- axial model by Theory of constraints and compromises on Entrepreneurial behavior |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
|
|
| نشانی اینترنتی |
|
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|