این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های نوین روانشناختی، جلد ۶، شماره ۲۳، صفحات ۳۹-۶۰
عنوان فارسی تأثیر مصاحبه‌ی انگیزشی و آموزش گروهی شناختی- رفتاری بر بهبود شاخص‌های بهزیستی، کیفیت زندگی و مراقبت از خود در افراد مبتلا به دیابت نوع دو
چکیده فارسی مقاله هدف پژوهش حاضر، مطالعه­ی اثربخشی مصاحبه‌ی انگیزشی گروهی و آموزش گروهی شناختی- رفتاری را در افراد مبتلا به دیابت نوع دو در خصوص شاخص‌های بهزیستی، کیفیت زندگی و مراقبت از خود بود. از میان مراجعان انجمن دیابت ایران و انستیتو غدد و متابولیسم، 93 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو انتخاب شدند. سنجش در سه مرحله انجام پذیرفت؛ مرحله‌ی اول، خط پایه یا پیش‌آزمون، مرحله‌ی دوم، دو هفته بعد از آخرین جلسه‌ی مداخله، مرحله‌ی سوم، 9 هفته بعد از آخرین جلسه‌ی مداخله. شرکت‌کنندگان به طور تصادفی به گروه‌های مصاحبه‌ی انگیزشی (30 نفر)، آموزش گروهی‌ شناختی ـ رفتاری (26 نفر) و کنترل (37 نفر) اختصاص یافتند. میان گروه‌های پژوهش از نظر ویژگی‌های خط پایه (سن، سابقه‌ی دیابت، جنسیت، آمادگی تغییر، الگوهای شخصی و شاخص‌های پیامد) تفاوتی دیده نشد. برای هر کدام از مداخله‌ها، بر اساس راهنمای عمل، چهار جلسه‌ی گروهی به مدت 90 دقیقه توسط روانشناس واحدی برگزار شد. یافته‌های پژوهش نشان داد در بیماران دیابت نوع دو، مصاحبه‌ی انگیزشی به شکل گروهی آن می‌تواند به عنوان مداخله‌ای موثر، کیفیت زندگی، و مراقبت ازخود (در زمینه‌ی ورزش)، و آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری می‌تواند به عنوان مداخله‌ای مؤثر، شاخص بهزیستی، شاخص کلی مراقبت از خود، و مراقبت از خود (در زمینه‌ی رژیم غذایی) را بهبود بخشد، و مداخله‌ی مصاحبه‌ی انگیزشی گروهی، بهتر از آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری، می‌تواند مراقبت از خود (در زمینه‌ی رژیم غذایی) را بهبود بخشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effectiveness of Motivational Interviewing in Improving the Outcomes of Well-being, Quality of Life and Self-Care in Adults with Type 2 Diabetes
چکیده انگلیسی مقاله This study was aimed to study the effectiveness of group motivational interviewing and group cognitive-behavior training in improving the outcomes of well being, quality of life, and self care among adults with type 2 diabetes. From people being referred to Iranian diabetes association and Institute of gland and metabolism, 93 patients with type 2 diabetes were selected. They were assessed across three stages: first stage or baseline (pretest), second stage-2 weeks after the last session of intervention, and third stage-9 weeks after the last session of intervention. Participants were assigned into 3 groups (motivational interviewing: 30ss, group cognitive-behavior training: 26ss, and control: 37ss). There weren’t differences between groups in age, diabetes history, gender, readiness to change, personal patterns and outcome indices. For each intervention, four 90-minutes group session were fulfilled through a same psychologist. Findings revealed that group motivational interviewing could improve quality of life and self-care (exercise substrate)and group cognitive-behavior raining could improve well being, self-care, and total self-care indices (diet substrate). Meanwhile, group motivational interviewing could improve the self-care better than group cognitive-behavior training.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حمید پورشریفی |
دانشگاه تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تبریز (Tabriz university)

رضا زمانی |
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

امیرهوشنگ مهریار | amir houshang
مؤسسه عالی پ ژوهش در مدیریت و برنامه ریزی

محمدعلی بشارت | mohammad ali
دانشگاه تهران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

اسدالله رجب |
انجمن دیابت ایران

نشانی اینترنتی http://psychologyj.tabrizu.ac.ir/article_4148_713.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1434/article-1434-246587.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات