|
|
پژوهش های فقهی، جلد ۱۰، شماره ۴، صفحات ۶۷۷-۷۰۶
|
|
|
| عنوان فارسی |
مراتب تعزیر |
|
| چکیده فارسی مقاله |
تعزیر به‌عنوان یک مجازات نامعین، فراگیرترین واکنش علیه جرایم در سیاست کیفری اسلام محسوب می‌شود. کارآمدی تعزیر به نحوۀ استفاده از آن درجهت تطبیق این نوع واکنش با شخصیت مجرمان بستگی دارد. برخی فقهای امامیه معتقدند تعزیر نیز همانند نهی از منکر دارای مراتب است و باید الزاماً از مراتب پایین‌تر مانند تذکر و توبیخ شروع شود و سپس در صورت تکرار به مراتب شدیدتر مانند حبس برسد و قاضی در صورتی که می‌داند با مراتب خفیف‌تر مثل توبیخ، بازدارندگی حاصل می‌شود، حق ندارد در اولین مرتبه به سراغ حبس و شلاق و امثال آن برود. با توجه به حجم گستردۀ حبس و مجازات‌های بدنی در قوانین کیفری و استفادۀ فراگیر از حبس توسط قضات حتی در مورد مجرمان اولیه (که متأسفانه موجب تراکم جمعیت کیفری زندان‌ها شده است)، شاید تبیین نظریۀ مراتب تعزیر مفید و مؤثر باشد. در این مقاله دیدگاه فقهای قائل به مراتبی بودن تعزیر تشریح و محاسن، آثار مثبت و چالش‌های آن بیان شده و در نهایت، پیشنهاد کاربردی مشخص و تأثیرگذاری در سیاست کیفری مطرح می‌شود. علاوه بر دیدگاه فقهای اهل سنت، از فقهای متقدم امامیه، شیخ طوسی (ره) و از فقهای معاصر میرزا جواد آقا تبریزی (ره) و نیز از فاضل هندی صاحب کشف‌اللثام و علامه حلی (ره) به‌عنوان مهم‌ترین قائلین به این دیدگاه می‌توان نام برد که نظرهای ایشان در مقاله بررسی خواهد شد. ازجمله آثار پذیرش نظریۀ مراتب تعزیر در سیاست کیفری، می‌توان به کاهش جمعیت کیفری زندان‌ها و امکان برنامه‌ریزی برای جمعیت کم و به‌کارگیری برنامه‌های اصلاحی برای کسانی اشاره کرد که به‌دلیل جهل و ناآگاهی به سراغ بزهکاری رفته‌اند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Tazir gradation (indefinite punishments) |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
کارآمدی تعزیر بستگی به نحوه استفاده از آن درجهت منطبق کردن این نوع واکنش با شخصیت مجرمان دارد. برخی فقهاء امامیه معتقدند تعزیر نیز همانند نهی از منکر دارای مراتب است و باید الزاما از مراتب پایین‌تر مانند تذکر و توبیخ شروع شود و سپس در صورت تکرار به مراتب شدیدتر مانند حبس برسد و قاضی در صورتی که می داند با مراتب خفیف تر مثل توبیخ، بازدارندگی حاصل می شود حق ندارد در اولین مرتبه به سراغ حبس و شلاق و امثال آن برود. مقاله با توجه به حجم گسترده حبس و مجازات‌های بدنی در قوانین کیفری و استفاده فراگیر از حبس توسط قضات حتی در مورد مجرمان اولیه، که متاسفانه موجب تراکم جمعیت کیفری زندان‌ها شده، در صدد است تا ضمن تبیین نظریه مراتب تعزیر، دیدگاه فقهاء قائل به آن را تشریح نموده و محاسن، آثار مثبت و چالش‌های آن را بیان نماید و در نهایت به یک پیشنهاد کاربردی مشخص و تاثیرگذار در سیاست کیفری برسد. علاوه بر دیدگاه فقهاء اهل سنت، از فقهاء متقدم امامیه، شیخ طوسی«ره» و از فقهاء معاصر میرزا جوادآقا تبریزی«ره» و در این میان می‌توان از فاضل هندی صاحب کشف اللثام و علامه حلی «ره» به عنوان مهم‌ترین قائلین به این دیدگاه نام برد که نظرات ایشان در مقاله مورد بررسی قرار می‌گیرد. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
سید محمود میرخلیلی | seyed mahmoud
دانشیار گروه حقوق جزا و جرم شناسی دانشکدۀ حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://jorr.ut.ac.ir/article_53577_b7a9eda89dc116a9015e882e5c31c332.pdf |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1414/article-1414-243910.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|