|
|
، جلد ۱۲، شماره ۲، صفحات ۱۳۷-۱۶۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
سنجش پایداری توسعه گردشگری در جزیره کیش |
|
| چکیده فارسی مقاله |
گردشگری در مفهوم پایداری، دربرگیرنده پردازش معنایی خاص خود است. زایش این مفهوم در ادبیات گردشگری، حاصل تلاش درجهت دستیابی به پایداری در تمامی زمینههای توسعه است. توسعه پایدار از نظر زیستمحیطی، غیر مخرب؛ ازنظر فنی، متناسب؛ از نظر اقتصادی، پویا و از نظر اجتماعی، قابل پذیرش مردم است. حال اگر توسعه پایدار یکی از اهداف عینی این عصر از صنعت گردشگری است، پس، اندازهگیری عملکرد و اثراتش در مقصدهای گردشگری یک ضرورت است. این پرسشی است که از سال 1990 در علم گردشگری ایجاد شده است: چگونه میتوان ترقی و پیشرفت مقصدهای گردشگری را به سمت توسعه پایدار گردشگری اندازه گرفت؟ هدف این مقاله، انتخاب واجرای مدلی مناسب برای سنجش توسعه پایدار گردشگری در جزیره کیش است. برای این منظور، مدل مفهومی سنجش توسعه پایدار گردشگری"کو" انتخاب گردید. این مدل، با فرایندی هدفمند بر اساس رویکردهای کلنگرانه و جزئی نگرانه مدلسازی شده است. برای سنجش توسعه پایدار گردشگری در جزیره کیش براساس این مدل، مراحل زیر طی یک فرایند هدفمندی بهکار گرفته شدهاند: شناسایی و مشخص کردن سیستمهای توسعه گردشگری جزیره کیش، تعیین ابعاد و شاخص های توسعه پایدار گردشگری جزیره کیش، انتخاب مقیاس پایداری، تعیین درجه بندی پایداری و نهایتا، بسط نقشه های سنجش (BTS,ATSI) گردشگری پایدار جزیره کیش. برای انجام این فرایند، ابتدا پیمایش پرسشنامهای جهت گردآوری دادهها از سه عنصر اصلی توسعه پایدار گردشگری (گردشگران، جامعه میزبان و کارشناسان محیط زیست) انجام پذیرفت و سپس نتیجه تجزیه و تحلیل دادهها بر اساس مقیاس پنج قسمتی پایداری بر روی نقشه بارومتر گردشگری پایدار (BTS) نشان داده شد، نتایج بهدست آمده حاکی از درجه پایداری بینابین برای شرایط جاری توسعه گردشگری در جزیره کیش است و درجه پایداری سیستم انسانی بالاتر از سیستم طبیعی ملاحظه شد. همچنین مدل ATSI نیز بهعنوان مکملی برای تجزیه و تحلیل BTS به کار برده شد تا سطوح منفرد پایداری شاخصهای گردشگری پایدار جزیره کیش مشخص شوند. بدین ترتیب، شاخص سروصدا حاکی از آرامش محیط، بالاترین درجه پایداری و شاخص انجام بازرسیهای زیستمحیطی، از کمترین درجه پایداری نسبت به سایر شاخصهای توسعه پایدار گردشگری جزیره کیش برخوردار است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
1 Evaluating the Sustainability of Tourism Development in Kish Island |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Sustainable tourism is a recent concept used to reflect the need for a comprehensive analysis and management of tourism both as business and experience. Tourism is actually one part of the efforts to achieve overall sustainable development. Sustainable development is environmentally nondestructive, technically proportionate, economically dynamic and socially acceptable from the viewpoint of people. Now, that sustainable development is one of the objectives of this era of tourism industry, evaluating its performance and effects in tourism destinations is essential. This paper aims at selecting and implementing an appropriate model to evaluate sustainable tourism development in Kish Island in south of Iran. To this end, KO`s conceptual model of sustainable tourism development evaluation has been adopted. This model has been developed via a goal-oriented procedure based on holistic as well as detailed approaches. In order to apply KOs` model, the following steps have been taken in a goal-oriented process: identifying and determining the tourism development systems in Kish Island; identifying the dimensions and indicators; selecting the scale of sustainability; determining the gradation of sustainability; and finally extending the evaluation maps (BTS & ATSI) of sustainable tourism of Kish Island. In order to follow this procedure, questionnaire has used to gather data on three principle elements of sustainable tourism development (tourists, host community and environment experts). Then, the results of the data analysis were shown on the BTS based on the five-point scale of sustainability. The results indicate Intermediate level of sustainability for the present status of tourism development in Kish Island. It was also observed that the sustainability level of human system is higher than that of the natural system. ATSI model was also applied as a supplement to BTS analysis in order to determine the individual sustainability levels of sustainable indicators of Kish Island. Thus, the index of noise achieved the highest sustainability level, denoting calmness of the island; and the index of performing environmental monitoring got the lowest level of sustainability comparing to other indicators of sustainable tourism development of Kish Island. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
حمید ضرغام بروجنی |
عضو هیئت علمی گروه مدیریت جهانگردی دانشگاه علامه طباطبایی.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)
مهنا نیک بین |
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب، گروه مدیریت جهانگردی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی تهران غرب (Islamic azad university of tehran west)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://ecor.modares.ac.ir/article_2260_2378aa191a4cc2da07d3b724b824d74e.pdf |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1388/article-1388-241209.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|