این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های حقوق تطبیقی، جلد ۱۷، شماره ۴، صفحات ۲۱-۴۲
عنوان فارسی تأثیر ادغام شرکت‌ها بر شروط عدم انتقال (مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و آمریکا)
چکیده فارسی مقاله چکیده یکی از نوآوری‌های لایحه تجارت، پیش‌بینی مقررات نسبتاً جامع درخصوص ادغام شرکت‌های تجاری است. هنگامی که طرفین قصد انتقال حقوق و تعهدات خود از طریق ادغام را دارند، شروط عدم انتقال که در بسیاری از قراردادها مشاهده می‌گردد، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در امریکا، رویه قضایی و قوانین ایالتی درخصوص اثر ادغام بر شروط عدم انتقال موضع واحدی ندارند. براساس اکثر قوانین ایالتی راجع به ادغام شرکت‌ها، با تحقق ادغام انتقال کلیه دارایی‌ها و مسؤولیت‌ها به شرکت‌های بازمانده یا ادغام‌‌کننده به حکم قانون است و انتقال ارادی محسوب نمی‌شود و در نتیجه در هیچ موردی ادغام نقض شروط عدم انتقال محسوب نمی‌گردد، اما دادگاه‌ها در بعضی دیگر از ایالت‌ها عقیده مخالف داشته، بر این باورند که انتقال دارایی‌ها و تعهدات به این‌گونه شرکت‌ها ارادی محسوب می‌شود. گروه دیگری از دادگاه‌ها عقیده معتدل‌‌تری دارند. عقیده آنان این است که چنانچه ادغام متضمن ضرر و خطری برای اشخاص ثالث باشد، انتقال از طریق ادغام ممنوع است. در حقوق ایران، قوانین و مقررات جاری و به‌ویژه لایحه تجارت نسبت این موضوع ساکت است. آنچه از مقررات قانونی در این زمینه استنباط می‌گردد آن است که ادغام، انتقال ارادی حقوق و تعهدات است و در نتیجه، ادغام موجب تخلف از شروط عدم انتقال است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effects of the Mergers on Non-Assignment Clauses: A Comparative Study in Iranian and American Law
چکیده انگلیسی مقاله One of the new innovations in Commercial Bill is codification of relatively comprehensive regulations regarding the merger of corporations. The anti-assignment clauses found in many contracts are crucial provisions for the parties looking to transfer their rights and obligations through merger. In the U.S.A., the courts and statutes in different states are split on the effects of merger on non-assignment clauses. Under most state corporate merger statutes, a merger serves to vest all assets and liabilities to merging and surviving corporations by operation of law, and not by (voluntary) assignment; this does not cause violation of non-assignment clauses in any cases; however, some other courts take the opposite view, holding that all assets and liabilities vested to these corporations are done so by assignment. A third group of courts takes a more moderate view. They are of the opinion that if a merger is accompanied by a demonstrated increase in risk or hazard to the third parties, assignment by merger is prohibited. Current Iranian laws and regulations, specifically the Commercial Bill, are silent in this regard. What is understood from these laws and regulations is that merger constitutes assignment of all assets and liabilities, and as a result, merger is a violation of non-assignment clauses.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله احمد بیگی حبیب آبادی | beygi habibabadi
1. دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

محمد بیگی حبیب آبادی | beygi habibabadi
2. کارشناس ارشد حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

نشانی اینترنتی http://clr.modares.ac.ir/article_11311_8215a9ea6d9c9e10dccce4e311d7f0f0.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1381/article-1381-240447.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات