|
|
نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۱، شماره ۱، صفحات ۴۷-۳۳
|
|
|
| عنوان فارسی |
ضد رئالیسم، زبان، و امر مسلط در اولئانا |
|
| چکیده فارسی مقاله |
چکیده نمایشنامه اولئانا نوشته دیوید ممت، به رغم که این در دهه 1990 میلادی مباحثات بسیار فراوانی را پیرامون مسئله آزار جنسی و آموزش دانشگاهی برانگیخت، از نظر ساختارِ دراماتیک کمتر مورد بحث منتقدین قرار گرفت. بعد از فرو کش کردن موج اول نقدها و تفاسیر نظری، توجه به لایه های عمیق تر نمایشنامه رفته رفته جای خود را در مباحث نقد نمایشی باز کرد. به عقیده بسیاری از منتقدین، اولئانا چه از حیث ساختار و چه از حیث درونمایه، یکی از مهم ترین نمایشنام ههای ممت محسوب می شود. هدف این مقاله پرداختن به همین موضوع و شکافتن ابعاد جدید تری از نمایشنامه است که تا به حال کمتر مورد بحث قرار گرفته است. این مقاله نشان می دهد که اولئانا به رغم ظاهر رئالیستی اش، در نهایت نمایشنامه ای است که سازوکارهای رئالیسم را خدشه دار می کند و از این حیث به سنت نمایشنامه نویسان مدرنی چون آلبی و پینتر تعلق دارد. روش تحقیق این مقاله کتابخانه ای بوده و نتیجه گیری پایانی آن، معطوف به ارائه تصویری از نمایشنامه است که بیشتر تراژیک است تا ملودراماتیک. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
ضد رئالیسم، زبان، امر مسلط، جنسیت، تراژیک، |
|
| عنوان انگلیسی |
Anti-realism, Language, and the Dominant in Oleanna |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
David Mamet’s Oleanna (1992) is the most controversial play among his plays, including Sexual Perversity in Chicago (1971) and American Buffalo (1975), which both came as something like a shock. With Oleanna, the shock was completed; the play provoked many debates on political correctness and the sexual harassment. Many feminist critics attacked it for the seemingly misogynic theme supported by the play. After this first wave deflated, critics focused on other themes: power, language, and gender; now the play was interpreted as a clash between two sexes over power. One of the most Influential approaches has been McLeod’s suggestion that the narrow critical preoccupation with sexual harassment, political correctness and beleaguered masculinity in Oleanna had obscured what was in fact a far wider and more challenging dramatic engagement with issues of power, hierarchy and the control of language. This essay sees Oleanna from this viewpoint and tries to focus on the dramatic structure of the play itself, which is unique among the contemporary American plays. Structure of Oleanna, while seemingly related to American realism, reveals anti-realistic dimensions which is similar to Pinter’s work and the European dramatists. Mamet’s linguistic model in Oleanna through pauses, repetitions, and cuts is the instrument of retardation. In Oleanna, structure is in one sense Aristotelian, but Mamet through this language obscure Aristotelian model. Form and content, are inseparable: language is the subject of play; its uses and misuses. But language means dominance too. Also, gender becomes important during the play: Carol uses sexual politics to change her position in the hierarchy of power. Also I suggest that Oleanna, as Mamet said, is a tragedy on power. John and Carol’s battle is over more power; both of them are blind, and their recognition is when both fall; John beats his student and Carol ruins John’s wishes |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Anti-realism, Gender, Language, Dominant, Tragic |
|
| نویسندگان مقاله |
علی اکبر علیزاد | ali akbar
.عضو هیئت علمی دانشکده سینما و تئاتر، دانشگاه هنر، شهر تهران
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://dam.journal.art.ac.ir/article_67_15.html |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1284/article-1284-231737.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|