این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اخلاق در علوم و فناوری، جلد ۱۴، شماره ۳، صفحات ۱۵-۲۱
عنوان فارسی جایگاه فلسفۀ ستایش و ستایشگری در خلق انتقادات اخلاقی و اجتماعی در کلیات سعدی و دیوان خواجوی کرمانی
چکیده فارسی مقاله زمینه: در ادبیاتِ گذشته ایران رسم بر آن بود که برخی شاعران کلام خود را در خدمت توصیف و تمجید شاهان و صاحبان قدرت قرار می­دادند و در پاسخ با انواعِ عطایا و ملاطفات که صله نام داشت موردِ نوازش قرار می­گرفتند. اما در این میان گاه در کلام برخی سخنوران مداحی و ستایشگری از مسیر معمول خود خارج می­گردید و شاعر با کمک آن ضمن به دست آوردن دل ممدوح با انتقاد و اعتراض بر رفتارهای غیرمعمول او و محیط اطرافش نیز می­تاخت. پژوهش حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی و با هدف مقایسه و بررسی ستایش و ستایشگری در خلق مضامین اخلاقی ـ اعتراضی در کلیات سعدی و دیوان خواجوی کرمانی انجام شده است. مدایح سعدی محدود است و او این شیوه­ی کلامی را بستر مناسبی برای مبارزه با بی­عدالتی در رسیدن به جامعه­ی آرمانی دلخواه خود می­داند اما مدح­های فراوان خواجو، عموماً ادامه­ی همان شیوه­ی رایج ستایشگری با کارکرد سنتی در ادب گذشته ایران یعنی خوشنودی صاحبان قدرت است. نتیجه­ گیری: شیخ اجل به سبب استقلال اندیشه و اعتقاد به ارزش­ها، ستایشگری را فرصت خوبی برای بیانِ اعتراضاتِ روشنِ اخلاقی، اجتماعی، تربیتی و حتی سیاسی قرار می­دهد حال آنکه خواجو به سبب نیاز مادی و  محروم بودن از جایگاه اجتماعی خاص ـ در مقایسه با سعدی ـ  هم مدایح اغراق آمیزتری دارد و هم به همان اندازه اعتراضات و نقدهایش در بیشترِ موارد به علت عدمِ دریافتِ این هدایا با چاشنی از توهین همراه است و جنبه­ی غیراخلاقی ـ هجو ـ و غیراجتماعی به خود می­گیرد.    
کلیدواژه‌های فارسی مقاله انتقاد و اخلاق، دیوان اشعار خواجو، کلیات سعدی، مدح و ستایش
عنوان انگلیسی Position of Philosophy of Eulogy & Plaudit in Creating Ethical, Social Critiques in the Complete Works of Saadi and Khajooye Kermani’s Divan
چکیده انگلیسی مقاله Background: In the past literature of Iran, it was believed that some of the poets used their words to describe praise and plaudit of the kings and authorities and in response the poets received a variety of donation and rewards that were called munificence. But sometimes, in the words of some eloquents, admiration and eulogy went further than their usual way, and the poet reacted with critic and protest toward unusual behavior and its surrounding and also paid the attention of the praised.The present study is compared and examined eulogy and laudatory in creating ethical – protesting contents in Complete Works of Saadi and Khajooye Kermani's Divan by descriptive – analytic method. Saadi's eulogy was limit and he considered this verbal method as a suitable substrate for struggling with injustice in reaching his ideal society. But a lot of Khajoo's eulogy was the continuation of the common method of eulogy with traditional function in the past literacy of Iranian i.e the pleasure of authorities. Conclusion: Due to the independence thought and believe in values, Saadi ( Sheikh- e-Ajal) considered eulogy as a good opportunity for expressing clear ethical, social, educational and political objections while in comparison with Saadi, Khajoo had more exaggerated eulogy because of material needs and deprivation from a special social position and equally his objections and critique in most cases were contained indignity because of the lack of receiving these rewards and hence it had non-ethical, satire and unsocial aspects.        
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حسین صفری نژاد |


علی اصغر حلبی |


نشانی اینترنتی http://ethicsjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-225&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/574/article-574-2101034.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات