|
|
علوم زراعی ایران، جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۱۶۲-۱۷۳
|
|
|
| عنوان فارسی |
تجزیه پایداری عملکرد اکوتیپ‌های برتر یونجه مناطق سردسیری بر اساس روش‌های تک‌متغیره |
|
| چکیده فارسی مقاله |
به منظور تعیین پایداری عملکرد و بررسی اثر متقابل ژنوتیپ محیط، 17 اکوتیپ برتر یونجه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های زراعی 1384 و 1385 در 10 ایستگاه تحقیقات کشاورزی منطقه اقلیمی سرد کشور مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس ساده و مرکب، وجود اختلاف معنی‌دار بین ژنوتیپ‌ها و اثرمتقابل معنی‌دار سال × مکان و اکوتیپ × سال × مکان برای صفات عملکرد علوفه خشک و عملکرد علوفه‌تر در سطح احتمال یک درصد را نشان دادند. به منظور تعیین پایداری اکوتیپ‌های مورد مطالعه پارامترهای مختلف پایداری استفاده شد. بر اساس عملکرد علوفه خشک اکوتیپ‌های چالشتر و گله‌بانی کمترین واریانس محیطی و ضریب تغییرات را دارا بودند و اکوتیپ‌های شورکات و اردوباد دارای کمترین مقادیر واریانس پایداری شوکلا، اکووالانس ریک، واریانس اثر متقابل پلستد و میانگین واریانس‌های اثر متقابل پلستد و پترسون بودند. اکوتیپ‌های گله‌بانی و چالشتر براساس واریانس محیطی و ضریب تغییرات از نظر صفت عملکرد علوفه‌تر پایدارتر بودند ولی براساس روش‌های واریانس پایداری، اکووالانس ریک و واریانس پلستد و پترسون، اکوتیپ‌های قره‌آغاج و ملک کندی پایدار محسوب شدند. درمجموع از نظر عملکرد علوفه خشک و علوفه‌تر، اکوتیپ چالشتر بعنوان اکوتیپ پایدار شناخته شد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
پارامترهای پایداری، تجزیه پایداری، سازگاری و یونجه. |
|
| عنوان انگلیسی |
Yield stability analysis for superior alfalfa ecotypes from cold regions in Iran- using univariate methods |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
In order to determine the yield stability and to study genotype environment interaction, 17 alfalfa ecotypes from cold reions in Iran were studied using a randomized complete block design with three replications in 10 agricultural field research stations in 2005 and 2006 growing seasons. Simple and combined analyses of variances were performed. It was revealed that the year location and ecotype location year interactions were significant at the 1% probability level, for both fresh forage and dry fodder yield. For determination of yield stability, different stability parameters were used. Considering dry fodder yield, Shoorkat and Ordoubad ecotypes had the minimum environmental variance and environmental coefficient of variation while ecotypes No. 8 and No. 12 had the minimum of Plaisted, Wrikes ecovalance and stability variance. Considering fresh forage yield ecotypes No. 6 and No. 9 were of higher stability-using environmental variance and environmental coefficient of variation. However, Plaisted, Wricke's ecovalance and stability variance procedures identified ecotypes No. 10 and No. 13 as the most stable ecotypes. In conclusion, ecotype No. 8 for dry fodder yield and ecotype No. 10 for fresh forage yield were identified as the most stable genotypes-using all of the stability parameters . |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
محمدعلی مفیدیان | mohammad ali
زهرا موحدی |
حمید دهقانی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://agrobreedjournal.ir/browse.php?a_code=A-10-1-192&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/959/article-959-195548.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
علمی - پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|