روانشناسی بالینی، جلد ۸، شماره ۱، صفحات ۱-۱۰
عنوان فارسی اثر بخشی امید درمانی بر کیفیت زندگی همسران جانبازان دچار اختلال استرس پس از سانحه
چکیده فارسی مقاله مقدمه: جنگ علاوه بر عوارض و اختلالات جسمی و روانی برای رزمندگان، خانواده آنان را نیز در معرض خطر و مشکلات قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی امید درمانی بر کیفیت زندگی همسران جانبازان دچار اختلال استرس پس از سانحه انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر به صورت شبه آزمایشی بوده است که در آن30 نفر از همسران جانبازان دچار اختلال PTSD شهر دهلران به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برنامه آموزش گروهی امید درمانی برای گروه آزمایش طی هشت هفته و در هشت جلسه دو ساعته اجرا شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) بود. این پرسشنامه در سه مرحله، قبل، بعد و دو ماه پس از مداخله(مرحله پیگیری) در دو گروه اجرا شد. یافته ها: بر اساس نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری، میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در دو مرحله پس آزمون و پیگیری به صورت معنا داری افزایش یافت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش که مبین تأثیر امید درمانی بر کیفیت زندگی است، پیشنهاد می گردد جهت ارتقای کیفیت زندگی افراد جامعه، به ویژه خانواده جانبازان، از برنامه امید درمانی استفاده گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effectiveness of Hope Therapy on Quality of Life in Wives of Veterans with Post Traumatic Stress Disorder
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: War puts veterans' families at risk and a problem in addition to the physical and mental disorders for veterans. The present study was conducted to examine effectiveness of hope therapy on quality of life in wives of veteranswith post-traumatic stress disorder. Method: Design of This study was quasi-experimental. It consisted of 30 participants who were wives of veterans with PTSD disorder in Dehloran that were selected by convenience method and were assigned into experimental and control groups randomly. Group hopetherapy was conductedin eight sessions of two-hours. Quality of Life Questionnaire (SF-36) was used in this study. The questionnaire was implemented on participants of both groups in three stages: before intervention, after intervention and two months after the intervention (follow-up). Results: Based on the results of repeated measures variance analysis, mean score of quality of life significantly increased in experimental group in comparison to control group, in post-test and follow-up. Conclusion: According to results of this study that represent effect of hope therapy on quality of life, so it is recommended hope therapy can be used to improve the quality of life of people especially the families of veterans
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله آرزو یوسفی | a yousefi
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سمنان (Semnan university)

پروین رفیعی نیا | p rafinia
استادیار، گروه روانشناسی بالینی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سمنان (Semnan university)

پرویز صباحی | p sabahi
استادیار، گروه روانشناسی بالینی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سمنان (Semnan university)

نشانی اینترنتی http://jcp.semnan.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-52-47&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات