|
|
دراسات فی العلوم الانسانیه، جلد ۱۱، شماره ۴، صفحات ۱-۱۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
پدیده تضمین در قرآن |
|
| چکیده فارسی مقاله |
پدیده تضمین از جمله پدیده‌های مهم در زبان عربی به شمار می‌آید چرا که نقش بسیار مهمی را در توجیه و تأویل پاره‌ای از مشکلات نحوی و تفسیر و تأویل آیات قرآنی ایفا می‌کند. این پدیده در طول تاریخ مورد ارزیابی بزرگان لغت و نحو و ادب قرار گرفته و از دقایق متعدد آن پرده برداشته شده است اما به سبب وجود پاره‌ای ابهامات هنوز مشکلاتی در قبال آن به چشم می‌آید از جمله: عدم وجود تعریفی جامع و مانع، نبود بررسی جامعی از نقش کاربردی آن در زبان، و عدم تعیین جایگاه آن در علم بیان. برای حل چنین مسائلی لازم می‌آمد که مقاله حاضر نگاشته آید و در آن محورهای سه گانه فوق الذکر مورد بررسی قرار گیرد. در محور اول پس از بررسی تعاریف متعدد و نقد هریک، تعریف جدیدی در این مقاله ارائه شده که براساس آن تضمین بصری عبارت است از تصحیح تعلق یک معمول به عامل سابق، به وسیله تقدیر یک عامل متناسب و افزودن معنای آن به عامل مذکور، و تضمین کوفی نیز تصحیح تعلق یک حرف جر به عامل سابق، به وسیله تقدیر معنای حرف یا ظرفی متناسب با عامل، در آن می‌باشد. براساس این تعریف انواع تضمین چنین است: الف) تضمین بصری: فعل با فعل/ اسم شبه فعل با اسم شبه فعل/ حرف با فعل. ب) تضمین کوفی: حرف با حرف/ حرف با اسم (فقط ظرف). در محور دوم که به بررسی نقش کاربردی آن اختصاص یافته سه موضوع کلی یعنی لزوم وتعدی، نیابت و جانشینی و اعراب و بنا ارزیابی شده است. بالاخره در محور سوم پس از رد نظریات متعدد که در آن تضمین گاهی مجاز، گاهی حقیقت، گاهی جمع بین حقیقت و مجاز، گاهی کنایه و گاهی از مستتبعات کلام شمرده شده، اثبات شده است که تضمین قسم خاصی از علم بیان به شمار می‌آید. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
پدیده تضمین، قرآن کریم، نحو، |
|
| عنوان انگلیسی |
تضمین در قرآن |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
تضمین از جمله پدیده‌های مهم در زبان عربی به شمار می‌آید چرا که نقش بسیار مهمی را در توجیه و تأویل پاره‌ای از مشکلات نحوی و تفسیر و تأویل آیات قرآنی ایفا می‌کند. این پدیده در طول تاریخ مورد ارزیابی بزرگان لغت و نحو و ادب قرار گرفته و از دقایق متعدد آن پرده برداشته شده است اما به سبب وجود پاره‌ای ابهامات هنوز مشکلاتی در قبال آن به چشم می‌آید از جمله: عدم وجود تعریفی جامع و مانع، نبود بررسی جامعی از نقش کاربردی آن در زبان، و عدم تعیین جایگاه آن در علم بیان. برای حل چنین مسائلی لازم می‌آمد که مقاله حاضر نگاشته آید و در آن محورهای سه گانه فوق الذکر مورد بررسی قرار گیرد. در محور اول پس از بررسی تعاریف متعدد و نقد هریک، تعریف جدیدی در این مقاله ارائه شده که براساس آن تضمین بصری عبارت است از تصحیح تعلق یک معمول به عامل سابق، به وسیله تقدیر یک عامل متناسب و افزودن معنای آن به عامل مذکور، و تضمین کوفی نیز تصحیح تعلق یک حرف جر به عامل سابق، به وسیله تقدیر معنای حرف یا ظرفی متناسب با عامل، در آن می‌باشد. براساس این تعریف انواع تضمین چنین است: الف) تضمین بصری: فعل با فعل/ اسم شبه فعل با اسم شبه فعل/ حرف با فعل. ب) تضمین کوفی: حرف با حرف/ حرف با اسم (فقط ظرف). در محور دوم که به بررسی نقش کاربردی آن اختصاص یافته سه موضوع کلی یعنی لزوم وتعدی، نیابت و جانشینی و اعراب و بنا ارزیابی شده است. بالاخره در محور سوم پس از رد نظریات متعدد که در آن تضمین گاهی مجاز، گاهی حقیقت، گاهی جمع بین حقیقت و مجاز، گاهی کنایه و گاهی از مستتبعات کلام شمرده شده، اثبات شده است که تضمین قسم خاصی از علم بیان به شمار می‌آید. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
پدیده تضمین, قرآن کریم, نحو |
|
| نویسندگان مقاله |
خلیل پروینی |
دانشگاه تربیت مدرس
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)
جمیل جعفری |
دانشگاه تربیت مدرس
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://aijh.modares.ac.ir/article_7082_0b87ac27ac0dc49b3da31702d072e3fc.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|