|
|
حقوقی دادگستری، جلد ۷۹، شماره ۹۲، صفحات ۳۳-۵۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
استفاده صلح‌آمیز از انرژی هستهای از منظر حقوق بین‌الملل با تأکید بر حق غنی‌سازی ایران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
گرایش روزافزون به استفاده صلح‌آمیز از انرژی اتمی در کنار ترس از گسترش تسلیحات هستهای و وقوع جنگی هستهای، جامعه بین‌المللی را به انعقاد معاهده منع گسترش سلاح‌های هستهای (1968) سوق داد. منع گسترش سلاح‌های هستهای، حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هستهای برای همه اعضا و خلع سلاح هستهای، سه ستون اصلی این معاهده را شکل می‌دهند. با وجود این، مفهوم، دامنه شمول و حدود حقوق و تعهدات دولت‌های عضو در رابطه با این ستون‌ها، همواره از مسائل مورد اختلاف گروه‌های مختلف دولت‌ها، به‌‌ویژه کشورهای دارنده سلاح هستهای و کشورهای فاقد سلاح هستهای بوده است. مناقشه بر سر فعالیت‌های هستهای ایران، از جمله موضوع حق غنی‌سازی اورانیوم، نمونه بارزی از این اختلافات است. بر پایه یافته‌های تحقیق حاضر، استفاده از انرژی هستهای حقی عام و ذاتی است که کلیه دولت‌ها به موجب حقوق بین‌الملل عام از آن برخورداند. اما این حق عام، در معاهده منع گسترش سلاح‌های هستهای با تعهد به عدم گسترش و ساخت سلاح هستهای محدود شده است. به این ترتیب، هر دولت، تا زمانی که چنین تعهدی را نقض ننموده از کلیه حقوق خود، شامل غنی‌سازی اورانیوم برخوردار است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Peaceful Use of Nuclear Energy in International Law with Emphasis on Iran’s Uranium Enrichment |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
The increasing tendency to peaceful uses of atomic energy alongside the fear of proliferation of nuclear weapons and nuclear war led the international community to conclude the 1968 treaty on non-proliferation of nuclear weapons (NPT). The non-proliferation of nuclear weapons, the right to use peaceful nuclear energy and nuclear disarmament are three main pillars of the treaty. However, the concepts, contents and limits of rights and obligations of state parties to the treaty on the pillars, constantly have been the subject of disagreement among different groups of states, notably among Non-nuclear states and nuclear states. The recent challenge on Iranians nuclear activities including the Iran’s right to enrich uranium is a clear instance of these disagreements. This article described the legal nature, its contents and limits of right to use peaceful nuclear energy as one of the main pillars of NPT and then, analyzed the Iranians right to enrich uranium. The use of nuclear energy is a general and inherent right of all states under general international law. However, this right is limited to the non-proliferation and manufacturing nuclear weapon by NPT. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
مجتبی بابایی |
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://www.jlj.ir/article_18908_4bdef2fd7dae2f44e2fbc0db060ade76.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|