این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش در پزشکی، جلد ۴۳، شماره ۲، صفحات ۹۷-۱۰۴
عنوان فارسی بررسی اثر تزریق داخل صفاقی نانوذره کیتوزان همراه شده با آنتی‌ژن های ترشحی-تراوشی لیشمانیا ماژور برعملکرد ماکروفاژها در مواجهه با انگل در موشهای BALB/c
چکیده فارسی مقاله چکیده:   سابقه وهدف: لیشمانیا ماژور عامل بیماری لیشمانیوز است. این بیماری در حال حاضر به یک مشکل بهداشت عمومی تبدیل شده است. تعدیل پاسخ های سیستم ایمنی به نحوی که بتواند عفونت یا تکثیر انگل را مهار کند، یک راه موثر در غلبه بر لیشمانیوز خواهد بود. آنتی ژن های ترشحی- تراوشی انگل لیشمانیا، نقش تعدیل کنندگی سیستم ایمنی را بر عهده دارند، از این رو در طراحی واکسن و روش های ایمونوتراپی به کار گرفته می شوند. به نانوذرات با توجه به ویژگی هایی که در تحریک سیستم ایمنی دارند، در سال های اخیرمورد توجه قرار گرفته اند. هدف از این تحقیق، تولید ترکیبی از نانوذرات و آنت یژن های ترشحی-تراوشی است که بتواند پاسخ ایمنی را القا کند. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که روی ماکروفاژهای صفاقی موش انجام شده است، آنتی ژن های ترشحی- تراوشی انگل لیشمانیا ماژور از سوپرناتانت کشت انگل با استفاده از اولتراسانتریفیوژ جدا شده و محدوده وزن مولکولی پروتئینی و مقدار آن به روش SDS-PAGE و برادفورد تعیین شد. سپس این آنتی ژن ها با نانوذره کیتوزان همراه شدند و صحت آن با FTIR تایید شد. برای بررسی خاصیت کشندگی نانوذره بر ماکروفاژها، تست MTT انجام شد. پنج گروه موش ماده BALB/c در روزهای 10،21 ، 0 به صورت داخل صفاقی با نانوذره و نانوذره همراه با پروتئین حساس شدند. ماکروفاژها در روز 28 از موش ها جدا شده و به مدت یک ساعت با انگل مجاور شدند. بعد از 72 ساعت انکوباسیون، میزان تولید NO و مهار رشد انگل در پاسخ به لیشمانیا بررسی و با تست آماری One-WayANOVA آنالیز شد. نتایج: در بررسی انجام شده، آنتی ژن های ترشحی- تراوشی انگل لیشمانیا ماژور در محدوده وزنی 75 - 110 کیلو دالتون قرار داشتند و با راندمان 76 درصد با نانوذرات کیتوزان همراه شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که آنتی ژن های ترشحی- تراوشی انگل لیشمانیا ماژور به تنهایی سبب افزایش معنا دار تولید نیتریک اکساید در ماکروفاژها می شود و حضور کیتوزان این افزایش را تقویت می کند( P< 0.01 ). همچنین گروهی که آنت یژن های ترشحی- تراوشی انگل لیشمانیا ماژور همراه شده با کیتوزان را دریافت کرد هاند، ک مترین میزان تکثیر انگل را نشان دادند( .(P< 0.05 نتیج هگیری: آنتی ژن های ترشحی-تراوشی لیشمانیا ماژور اگر با نانوذره کیتوزان همراه شوند، می توانند از راه افزایش تولید نیتریک اکساید، عملکرد کشندگی ماکروفاژ را افزایش دهند. از این رو می توانند به عنوان کاندیدایی برای تولید واکسن و بهبود بیماری مطرح شوند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آنتی‌ژن های ترشحی - تراوشی ، کیتوزان، لیشمانیا ماژور، ماکروفاژ
عنوان انگلیسی Effect of Intra-Peritoneal Injection of Chitosan Nanoparticle Loaded with Leishmania major Excretory-Secretory Antigens on Macrophage Function in Exposure to Parasites in BALB/c Mice.
چکیده انگلیسی مقاله Background: Leishmania major (L.major) is a causative agent of leishmaniasis. The disease has now become a public health problem. Modulation of the immune responses to inhibit the infection or the proliferation of the parasite is an effective way to overcome the leishmaniosis. Leishmania parasite secretory-excretory antigens are responsible for immune system modulation; therefore, they are used in vaccine design and immunotherapy. Nanoparticles have been considered in recent years due to the features that stimulate the immune system. The purpose of the present study was to produce a combination of nanoparticles and secretory-excretory antigens to induce immune responses. Materials and methods: L.major secretory-excretory antigens were isolated from supernatant of parasite culture using ultracentrifugation and protein molecular weight and concentration were determined using SDS-PAGE and Bradford methods. The chitosan nanoparticle were loaded with antigens which confirmed by FTIR. MTT test was performed to determine the cytotoxic effect of nanoparticles on macrophages. Five groups of female BALB/c mice were sensitized with nanoparticles and nanoparticles loaded with the protein on days 0.10 and 21. The macrophages were isolated from the mice and infected with L.major for one hour. After 72 hours of incubation, NO production and inhibition of parasite growth were measured in response to L.major. Result: In the present study, the excretory-secretory antigens of the L.major were in the range of 75-110 kDa, and loaded with chitosan nanoparticle by %76 efficacy. The results showed that the excretory-secretory antigens of the L.major parasites significantly increased the production of nitric oxide in the macrophages and the presence of chitosan induced this increase (P< 0.01). In addition, the group that received chitosan loaded with the excretory secretory antigens of the L.major showed the least proliferation of the parasites (P< 0.05). Conclusion: If chitosan nanoparticles loaded with L.major excretory-secretory antigens can increase the activity of macrophage killing function by increasing nitric oxide production; therefore, they can be nominated as candidates for vaccine development and disease improvement.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله الهام فیض ابادی | Elham Feizabadi
Tarbiat Modares
تربیت مدرس

احمد زواران حسینی | Ahmad Zavaran Hosseini
Tarbiat Modares
تربیت مدرس

سارا صعودی | Sara Soudi
Tarbiat Modares
تربیت مدرس

نشانی اینترنتی http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1636-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/17/article-17-1716469.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده ایمنی‌شناسی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات