این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تعلیم و تربیت استثنائی، جلد ۱، شماره ۱۲۳، صفحات ۲۹-۳۵
عنوان فارسی رابطه سبک دلبستگی و رشد اجتماعی در کودکان نارساخوان و عادی
چکیده فارسی مقاله زمینه: روانشناسان بر روابط کودکان با کسانی که مراقبت از آنها را به عهده دارند تاکید نموده و این کنش های متقابل را اساس عمده رشد عاطفی، شناختی و اجتماعی قلمداد کرده اند. در واقع سلامت تحولی فرد در هردوره، معلول عواملی است که یکی از ارزشمندترین این عوامل در دوره حساس زندگی ایمنی دلبستگی می باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان سبک دلبستگی و رشد اجتماعی در کودکان نارساخوان و عادی شهر سمنان انجام شده است. روش کار: نمونه مورد بررسی شامل 30 دانش آموز پسر نارساخوان و 30 دانش آموز پسر عادی پایه چهارم و پنجم ابتدایی بودند. کودکان نارساخوان از مراکز اختلالات یادگیری و کودکان عادی به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای از دبستان های شهرستان سمنان گزینش شدند. به منظور اندازه گیری سبک دلبستگی و رشد اجتماعی از مقیاس سبک دلبستگی رونقی و مقیاس رشد اجتماعی وایلند استفاده شد و جهت تعیین هوشبهر شرکت کنندگان جهت ورود به نمونه پژوهشی نیز از آزمون هوش ریون کودکان بهره برده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که رابطه مثبتی میان سبک دلبستگی ایمن و رشد اجتماعی در هر دو گروه وجود دارد. همچنین بین سبک دلبستگی اضطرابی و رشد اجتماعی در هر دو گروه و دلبستگی اجتنابی و رشد اجتماعی در دانش آموزان عادی رابطه منفی دیده شد. تفاوت معناداری از لحاظ سبک دلبستگی ، رشد اجتماعی و رابطه این در دو گروه مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که سبک دلبستگی می تواند رشد اجتماعی را در هر دو گروه نارساخوان و عادی پیش بینی کند؛ به گونه ای که دلبستگی ایمن با رشد اجتماعی بیشتر همراه است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سبک دلبستگی، رشد اجتماعی، نارساخوانی
عنوان انگلیسی The Relationship Between Attachment Style and Social Development in Dyslexic and Normal Children
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Psychologists emphasise on the relationships between children and caregivers, and they assign this reciprocal reactions as a main base of affectional, cognitive and social development. Indeed developmental health in each period is caused by some factors such as secure attachment as a main one. Objective: Therefore the relationship between attachment style and social development in dyslexic and normal children was studied as the aim of current research. Methods: So 30 dyslexic male students and 30 normal male students who studied in forth and fifth level of perimery school at the academic year (1389-1390) were samples of this study. Dyslexic ones were selected from learning disorder center and normal ones were selected from Semnan primery school by random multi-phases cluster sampleing method. They compeleted Reyven’s intelligential test, Ronagi’s attachment style scale and Winelend social scale. Results: Results showed that there is a positive relation between secure attachment style and social development in both groups. Meanwhile anexity attachment style and social development were associated negatively in both groups as well as avoidant attachment style and social development in normal children. In addition significant differences were found between two groups in attachment style, social development and their relationship. Conclusion: Consequently, attachment style could predict social development in both dyslexic and normal children. It means more secure attachment can predict higher social developmant.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Attachment style, social development, dyslexia
نویسندگان مقاله صدیقه صفایی | sedigheh safaie
tehran
تهران

نشانی اینترنتی http://www.exceptionaleducation.ir/browse.php?a_code=A-10-50-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات