این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل، جلد ۲۰، شماره ۱۱، صفحات ۱۳-۱۸
عنوان فارسی تأثیر تاموکسیفن بر سلول های سرطانی پروستات در محیط آزمایشگاه
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای سرطان پروستات و تاثیر آندروژن ها در پیشرفت آن، این مطالعه به منظور بررسی اثرات مهاری تاموکسیفن بعنوان یک آنتی آندروژن، بر سرطان پروستات انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی رده سلولی (PC3) انسانی از انستیتو پاستور خریداری شد. غلظت های 0، 3/25، 7/5، 15، 30 و 60 میکرومولار تاموکسیفن بر روی سلولها اثر داده شد و تستهای زنده مانی، مهاجرت، کولونی زایی و تغییرات مورفولوژیک سلولی به ترتیب با روش های MTT، wound healing، کولونی زایی و رنگ آمیزی گیمسا بررسی شدند. یافته‌ها: مقدار IC50 تاموکسیفن با غلظت 15 میکرومولار و در زمان 24 ساعت با ضریب رگرسیون 90/0 بدست آمد. نتایج نشان داد که تاموکسیفن بطور معنی داری باعث مهار تکثیر با 0/6±7/3 کلونی نسبت به 100 کلونی کنترل (0/03p<) و مهاجرت با قطر شیار1/5±278/4 میکرومتر نسبت به 0/9±89/68 میکرومتر کنترل (0/01p<) در دوز 15 میکرومولار می شود. درمان سلول ها با دوز 15 میکرومولار نیز در مقایسه با گروه کنترل باعث ایجاد تغییرات در هسته و سیتوپلاسم و ایجاد آپوپتوز می گردد.  نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تاموکسیفن دارای اثرات مهاری معنی داری بر روی سلول PC3 پروستات می باشد و می تواند بعنوان یک راه مناسب در جهت درمان سرطان پروستات مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سرطان پروستات، ، تاموکسیفن، مهاجرت سلولی، تکثیر سلولی.
عنوان انگلیسی In Vitro Evaluation of the Effects of Tamoxifen on Prostate Cancer Cells
چکیده انگلیسی مقاله BACKGROUND AND OBJECTIVE: Considering the high prevalence of prostate cancer and the effect of androgens on its progression, this study was conducted to investigate the inhibitory effects of tamoxifen as an anti-androgen on prostate cancer. METHODS: In this experimental study, the human cell line (PC3) was purchased from the Pasteur Institute. The effect of tamoxifen at concentrations of 0, 3.25, 7.5, 15, 30 and 60 μM on cells was evaluated, and the tests of viability, migration, colonization and cell morphological changes were respectively performed using MTT, wound healing, colonization, and giemsa staining methods. FINDINGS: IC50 dosage of tamoxifen of 15 μM with a regression coefficient of 0.90 was obtained within 24 hours. The results showed that tamoxifen significantly inhibited proliferation with 7.3±0.6 colonies compared with 100 colonies of control (p< 0.03) and migration with 278.4±1.5 μm groove diameter compared with 89.68 ± 0.9 μm of control (p< 0.01) at the dose of 15 μM. Treatment of cells with a dose of 15 μM also causes changes in the nucleus and cytoplasm and causes apoptosis in comparison with the control group. CONCLUSION: The results of this study showed that tamoxifen has significant inhibitory effects on PC3 prostate cell and can be considered as an appropriate way for the treatment of prostate cancer.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله غلامرضا شفیعی | Gh Shafiee
1Department of Clinical Biochemistry, Faculty of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan-Iran
دانشگاه علوم پزشکی همدان-دانشکده پزشکی-گروه بیوشیمی

ایرج خدادادی | I Khodadadi
1Department of Clinical Biochemistry, Faculty of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan-Iran
دانشگاه علوم پزشکی همدان-دانشکده پزشکی-گروه بیوشیمی

رقیه عباسعلی پورکبیر | R Abbasalipourkabir
1Department of Clinical Biochemistry, Faculty of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan-Iran
دانشگاه علوم پزشکی همدان-دانشکده پزشکی-گروه بیوشیمی

نشانی اینترنتی http://jbums.org/browse.php?a_code=A-10-3876-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/95/article-95-1570145.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده بیوشیمی
نوع مقاله منتشر شده تجربی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات