این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اطلاعات جغرافیایی (سپهر)، جلد ۲۵، شماره ۹۷، صفحات ۲۹-۴۳
عنوان فارسی تحلیل دامنه عدم قطعیت تغییرات آینده دمای حداکثر روزانه بر روی ایران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی
چکیده فارسی مقاله شناخت و ارزیابی تغییرات اقلیم در دهه‌های آینده با هدف برنامه‌ریزی محیطی مناسب در جهت سازگاری و کاهش اثرات آن امری کاملاً ضروری است. در این پژوهش نیز تغییرات دمای حداکثر روزانه بر روی کشور ایران در دو دوره زمانی (70-2041 و 99-2071)و بر اساس خروجی دو مدل گردش عمومی جو Hadcm3و CGCM3 تحت سناریوهای انتشار موجود ( A1B, A2, B1 , B2) مورد بررسی مقایسه‌ای قرار گرفت. بدین منظور پس از بررسی توانمندی مدل آماری SDSM در شبیه‌سازی اقلیم دوره پایه (2010-1981)، مقادیر آینده دمای حداکثر روزانه با لحاظ نمودن عدم قطعیت،بر روی 7 ایستگاه سینوپتیک به عنوان نماینده‌های آب و هوایی انتخابی ایران، ریز مقیاس نمایی گردید. در تحلیل عدم قطعیت مربوط به مدل-سناریوها،مشخص شد که مدل CGCM3 تحت سناریوی B1 در بین مدل-سناریوهای مختلف، بهترین عملکرد را در شبیه سازیدمای آینده داشته است. همچنین یافته‌های پژوهش بر روی ایستگاه‌های مورد مطالعه نشان می‌دهد که دمای ایران به طور متوسط دردهه‌های میانیو پایانی قرن بیست و یکم، بین 1 تا 2درجه‌ سلسیوسافزایش می‌یابد، که البته این افزایش دما بر اساس سناریوهای مختلف مدل Hadcm3 نسبت به مدل CGCM3 شدیدتر بوده است.از نظر پراکنش فضایی تغییرات در محیط GIS نیزبر اساس خروجی همه مدل-سناریوها، کمترین افزایش دما بر روی ایستگاه بندرعباس واقع در سواحل پست جنوبی ایران مشاهده شده و بالعکس بر روی ایستگاه تبریز واقع در عرض‌های شمالی‌تر و مناطق بلند و کوهستانی ایران، افزایش دما به حداکثر می‌رسد. در مجموع می‌توان عوامل مهمو مؤثردر تغییرات آینده دمای ایران را در سه گروه: عاملارتفاع، عرض جغرافیایی و رطوبت جوی دسته‌بندی نمود. چرا که بر اساس تمامی خروجی‌های مدل-سناریوها، ارتفاعات عرض‌های شمالی ایران، بیشترین افزایش دما را تجربه خواهند نمود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Uncertainty analysis of future changes in daily maximum temperatures over Iran by using of GIS
چکیده انگلیسی مقاله With the purpose of suitable environmental planning, identification and evaluation of future climatic changes are necessary in order to adaptation and mitigation its effects. In the present study, SDSM model, was successfully calibrated and validated (1981-2010) to comparative analysis and explore future changes in maximum temperature of Iran for the future periods of 2041–2070 and 2071–2099 under A2, B2, A1B & B1 scenarios from HADCM3 & CGCM3 models, relative to the baseline period of 1981-2010. In other words, with regard to the uncertainty for the daily maximum temperature of future data Downscaling was performed onto 7 synoptic stations as the climatic representatives of Iran. Analysis uncertainty of outputs showed that CGCM3 model under scenario B1 between all different models-scenarios has been the best performance in simulations of future temperature. Also, By analyzing future temperature determined that the average temperature of Iran will increasing in the middle decades and at the end of the twenty-first century, between 1 and 2 ° C, but this increase of temperature will be higher based on different scenarios of Hadcm3 model on compared to CGCM3 model. Also From the perspective spatial distribution based on outputs of all models-scenarios, The lowest increase of temperature have been observed in Low altitude and lowland stations, particularly in the southern coasts (Bandar-Abbas station) and vice versa increase of temperature is maximized ,whatever we are moving Highlands and mountainous regions of Iran (Tabriz station). In total, important factors contributing to future changes of temperature can be classified in three groups that include the following factors: altitude, latitude and atmospheric humidity. So that based on all outputs of the models-scenarios, Stations that are located within the northern elevations, have demonstrated the greatest increase in temperature on compared to stations that are low-altitude and adjacent to the southern coast of Iran.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محسن عباس نیا |
دانشجوی دکتری اقلیم شناسی دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سیستان و بلوچستان (Sistan va baloochestan university)

تقی طاوسی |
استاداقلیم شناسی دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سیستان و بلوچستان (Sistan va baloochestan university)

محمود خسروی |
دانشیار اقلیم شناسی دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سیستان و بلوچستان (Sistan va baloochestan university)

حسین توروس | توروس
دانشیار هواشناسی دانشکده هوانوردی و فضانوردی، دانشگاه صنعتی استانبول، استانبول، ترکیه

نشانی اینترنتی http://www.sepehr.org/article_20134_fd7c81374498ca0d5374cf5cf37ae208.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات