این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Money and Economy، جلد ۱۲، شماره ۲، صفحات ۱۰۷-۱۲۲
عنوان فارسی اثر طلاق بر هزینه های مسکن با به کارگیری مدل خود همبستگی فضایی: مطالعه موردی ایران
چکیده فارسی مقاله همواره محققان بر تاثیر عوامل جمعیت شناختی بر تقاضا و قیمت مسکن تاکید داشتند. با این حال، علی رغم اینکه، علاوه بر عوامل سنتی، تغییرات جمعیتی به عوامل دیگری نظیر ازدواج و طلاق بستگی دارد تنها تعداد کمی از محققان تاثیر طلاق بر هزینه های مسکن را بررسی کردند. از طرف دیگر نرخ رشد طلاق در ایران روند صعودی داشته است بنابراین بررسی اثر آن بر قیمت مسکن دارای اهمیت است.در این پژوهش با توجه به مزایایی داده های ترکیبی از اطلاعات آماری  30 استان  ایران در طول سال های 2006-2014 استفاده شده است. از آنجا که  داده­های مسکن دارای ماهیت فضایی است، اقتصاد سنجی فضایی مورد توجه قرار گرفته است. برای انتخاب مدل فضایی مطلوب، آزمون والد به کار گرفته شده است. بر اساس نتایج این آزمون دو مدل ((SDEM و مدلSAC) ) نسبت به سایر مدلهای فضایی برتری داشتند.در نهایت با مقایسه معیارآکائیک و یا معیار شوارتز-بیزن نشان داده شد که مدل SAC قابل اعتماد تر است. نتایج نشان می دهد که افزایش یک درصدی طلاق، شاخص اجاره بهای مسکن  را در حدود 0.15٪ افزایش می دهد که اثرات مستقیم و غیر مستقیم را شا مل می شودعلاوه بر این ابعاد خانوار با شاخص اجاره بهای مسکن در استان های ایران ارتباط منفی و معنی داری دارد، ارتباط تولید ناخالص داخلی و رشد طبیعی جمعیت با  شاخص اجاره بهای مسکن مستقیم و معنی داراست. همچنین، به طور متوسط، افزایش یک درصد در شاخص اجاره بها در سایر استان ها، شاخص اجاره بها را در استان مورد نظر با 0.39 درصد افزایش می دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سنجی فضایی، مسکن، طلاق، ایران
عنوان انگلیسی The Effect of Divorce on Urban Housing Costs in Iran: A Spatial Autocorrelation Model
چکیده انگلیسی مقاله In addition to traditional factors, demographic changes also depend on factors such as marriage and divorce. Yet only a few researchers investigated the impact of divorce on housing costs. The aim of this paper is to estimate the effect of divorce on housing costs in Iran. Doing so, we have applied a fixed Panel Spatial Autocorrelation model using the data from a set of Iranian provinces over the period of 2006-2014. The results indicate that a one-percent point rise in divorce increases housing rental index by about 1.05% point directly and indirectly. The outcomes also show that household size has a negative and significant effect, but the per capita gross domestic product and the population have positive and significant effects on the housing rental index. On average, a one-percent point increase in the housing rental index of any provinces will increase the housing rental index in a province by about 0.34 percentage points.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Housing, Divorce, Spatial Econometrics, Iran
نویسندگان مقاله اسمعیل ابونوری | Esmaiel Abounoori
Department of Economics, Semnan University
دانشگاه سمنان

حسین عبده تبریزی | Hossein Abdoh Tabrizi
Tehran, Iran


نوشین محمودی | Nooshin Mahmoodi
Department of Economics, Semnan University
نشانی اینترنتی http://jme.mbri.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-207-1&slc_lang=en&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/527/article-527-1439464.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده اقتصاد
نوع مقاله منتشر شده گزارش موردی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات