این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فلسفه و کلام اسلامی، جلد ۵۱، شماره ۲، صفحات ۱۷۷-۱۹۶
عنوان فارسی استدلال جدلی ارسطو در نفی متحرک ‌بذاته و دیدگاه‌های ابن‌سینا و ابن رشد دربارۀ آن
چکیده فارسی مقاله ارسطو کوشیده است با قیاسی غیرمستقیم ثابت کند که متحرک‌بذاته وجود ندارد. بدین منظور، وی ابتدا جسمی را فرض می‌کند که اولاً و بالذات، متحرک است. سپس متذکر می‌شود که جسم متحرک اجزایی دارد و در گام بعد، نتیجه می‌گیرد که اگر جزئی از این متحرک‌بذاته ساکن شود، کل آن ساکن می‌شود. پس از ارسطو، مناقشه‌هایی بر سر این استدلال درگرفت؛ به‌طوری که بسیاری از اندیشه‌ورزان اشکالاتی به آن وارد کردند و عده‌ای نیز از آن دفاع کردند. ابن‌سینا و ابن‌رشد نیز که از زمرۀ شارحان آثار ارسطو بودند، در صدد برآمدند تا اشکالات استدلال یادشده را به‌ حداقل برسانند. در این پژوهش دیدگاه‌های این دو فیلسوف دربارۀ استدلال ارسطو واکاوی می‌شود و بر مبنای نظام ارسطویی و همچنین معیارهای عقلی، قوت و ضعف هر یک آزموده می‌شود. از رهگذر این بررسی دانسته می‌شود که این دو فیلسوف درعین‌حال که در پی آن‌اند که دیدگاه مخالف این استدلال را بررسند و پاسخی درخور به آن بدهند، نظراتشان تفاوت‌هایی با هم دارد. به‌طور خلاصه باید گفت ابن‌سینا ابتدا سعی می‌کند این استدلال را بازسازی کند؛ اما پس از اینکه اشکالات واردشده بر آن را نقل می‌کند، ضعف‌هایش را می‌پذیرد و بر پذیرش بی‌قیدوشرط آن پافشاری نمی‌کند. از طرف دیگر، ابن‌رشد نه‌تنها مفهوم متحرک‌بذاته را رد نمی‌کند، بلکه با تطبیق آن بر متحرک اول، نظریه‌ای جدید را مطرح می‌کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ارسطو، ابنسینا، ابنرشد، کوچکترین جزء طبیعی، متحرک‌بذاته،
عنوان انگلیسی Aristotle’s Argument against Essential Movement and the Avicenna and Averroes’s Views on It
چکیده انگلیسی مقاله Aristotle tried to reject the self-mover by indirect argument, so he postulated a physical entity that has a prime and self-movement. Then he reminded that there are parts in every moving body and imagined that if a part in the self-mover body stops, consequently, the whole will stop. The argument was criticized and some Aristotle's commentators, including Avicenna and Averroes, tried to defend it by reconstructing it through correcting its mistakes and removing its deficiencies. Avicenna initially tried to reconstruct the idea, but after criticizing it, he didn't insist on its unconditional acceptance. On the other hand, Averroes not only didn't reject the notion of self-movement, but through applying it to the first-mover, offered a new theory.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Aristotle, Avicenna, Averroes, Self-movement
نویسندگان مقاله سید علی حسینی |
دانشجوی دکتری حکمت متعالیه، دانشگاه فردوسی مشهد

نشانی اینترنتی https://jitp.ut.ac.ir/article_69564_47191023522a463c10e253a0cc0dc367.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1020/article-1020-1213736.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات