در اين مقاله ابتدا وضعيت مزيت نسبی توليد گندم در استان فارس به تفکيک کليه شهرستان‌ها بررسی گرديد و سپس شهرستان‌ها با توجه به ميزان مزيت نسبی پهنه‌بندی شدند. به اين منظور ابتدا شاخص‌های مزيت مقياس(SAI)، مزيت کارايی(EAI) و مزيت جمعی(AAI) برای کليه شهرستان‌ها برآورد و سپس با استفاده از تحليل خوشه‌ای، پهنه‌بندی شهرستان‌ها انجام گرديد. نتايج اين مطالعه نشان داد که شهرستان‌های استان فارس دارای مزيت‌های نسبی مختلفی درتوليد گندم هستند. بنابراين، اين شهرستان‌ها در پنج سطح با مزيت نسبی بسيار بالا، مزيت نسبی بالا، مزيت نسبی قابل قبول، مزيت نسبی پايين و مزيت نسبی بسيارپايين پهنه‌بندی شدند. شهرستان‌های لارستان و لامرد دارای بالاترين ميزان مزيت نسبی توليد گندم در استان فارس بودند و شهرستان‌های کازرون و خرم‌بيد نيز کمترين مزيت نسبی را داشتند. نتايج آزمون تجزيه واريانس نيز نشان داد که از ميان چهار فاکتور اقليمی، تنها متوسط حداقل دما در تفکيک سطح مزيت نسبی توليد گندم شهرستان‌ها تأثيرگذار بود. با توجه به سطح بندی مزيت نسبی توليد گندم در استان فارس، به برنامه ريزی و پشتيبانی از توليد گندم مورد نياز است.
طبقه بنديJEL : O24، O21، O13
محمودی ابوالفضل، علی بيگی اميرحسين، پيرمرادی اميرحسين. پهنه‌بندی مزيت نسبی گندم آبی درشهرستان‌های استان فارس و عوامل مؤثر برآن . فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1395; 24 (96) :57-76
