چکيده
با توجه به اهميت صادرات و لزوم انجام نوآوری در محصولات صادراتی و در نتيجه انطباق با شرايط بازارهای جهانی، در اين مطالعه به بررسی اثر نوآوری برصادرات کل و صادرات بخش کشاورزی در دوره 1355 -1389 با استفاده از الگوی تصحيح خطای برداری پرداخته شده است. متغيرهای سهم صادرات از توليد ناخالص داخلی، سرمايه‌گذاری مستقيم خارجی، بهره‌وری نيروی کار، تعداد اختراعات ثبتشده و نام تجاری به عنوان شاخص‌های نوآوری مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج نشان داد که بهره‌وری نيروی کار بر صادرات کشاورزی و صادرات کل تأثير مثبت دارد. همچنين سرمايه‌گذاری مستقيم خارجی و اختراعات نيز رابطه مستقيم با صادرات کل و نام تجاری رابطه مستقيم با صادرات کشاورزی دارد. مطابق نتايج بهدست آمده پيشنهاد ميشود به وسيله آموزش کارکنان، سطح کارايی و بهره‌وری افراد افزايش يابد تا همگام با تغييرات فناوری، مهارت‌های افراد نيز ارتقا و از اين طريق جامعه نيز توسعه يابد.
طبقه‌بندی JEL: F17, O31
زارع مهرجردی محمدرضا، کرونی زهرا، ضياءآبادی مريم. تأثير نوآوری در صادرات کشاورزی و صادرات کل ايران. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1395; 24 (93) :49-80
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)