استفاده مطلوب از منابع به کمک بهينهسازی الگوی کشت محصولات زراعی، راهکاری مناسب برای توسعه بخش کشاورزی است. در اين مطالعه، با استفاده از الگوی برنامهريزی خطی متعارف (تک هدفه)، برنامه ريزی آرمانی قطعی و آرمانی فازی، امکان تحقق اهداف حداکثر کردن بازده برنامهای، حداقل کردن هزينه های سرمايه گذاری نقدی، حداقل کردن مصرف آب، حداقل کردن مصرف کودهای شيميايی و حداقل کردن مصرف سموم شيميايی با در نظر گرفتن محدوديت های زمين در دسترس، ماشين آلات در دسترس، نيروی کار موجود، آب ماهانه در دسترس و تأمين نياز علوفهای دام در الگوی کشت دشت ماهيدشت استان کرمانشاه بررسی شد. اطلاعات مورد نياز اين مطالعه با استفاده از روش نمونه‌گيری خوشه ای دو مرحله ای از طريق تکميل 277 پرسشنامه از سطح روستاهای دشتماهيدشت به دست آمد. مقايسه نتايج به دست آمده در مدل برنامه ريزی خطی تک هدفه، قطعی و فازی نشان می دهد که فازی کردن مدل باعث تحقق همه اهداف به صورت مطلوبتر خواهد شد به طوری که در مدل برنامهريزی آرمانی فازی، بازده برنامهای 72/1 درصد افزايش و هزينههای جاری، آب مصرفی، کودهای شيميايی و سموم شيميايی به ترتيب 5، 87/3، 65/23، 51/11 درصد کاهش خواهند يافت.
طبقهبندی JEL : C61 و Q01
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)