همان گونه که در بازارهای محلی يا منطقه ‎ ای يا ملی انواع رفتارهای انحصاری و يا غيررقابتی مشاهده مي‏ ‎ شود در بازارهای بين ‎ المللی نيز انتظار مشاهده چنين رفتارهايی را بايد داشت؛ برای مثال بسياری از کشورها (يا شرکتها) با به کارگيری رفتارهای راهبردی و هماهنگ درصدد انحراف بازار از رقابت به انحصار ند . تمرکز بازار و شاخصهای اندازه ‎ گيری تمرکز اين امکان را فراهم مي‏ ‎ سازند که اطلاعات مربوط به تعداد کشورها و نحوه توزيع بازار بين آنها در عددی معين خلاصه شود تا براساس آن بتوان درجه رقابت و انحصار را ارزيابی کرد. در اين تحقيق برای سنجش درجه رقابت در بازارهای بين المللی کالاهای عمده صادراتی کشاورزی ايران (پسته، خرما، انگور ، سيب ، زعفران، خاويار و کشمش) به سنجش تمرکز جهانی بازارهای مذکور برای فاصله زمانی 1997- 2000 ميلادی پرداخته شده است. شاخص تمرکز محاسبه شده نشاندهنده انحصار چندجانبه سخت در اين بازارهاست. يافته‏های اين تحقيق نشان مي‏ ‎ دهد که شاخص نسبت تمرکز n کشور (CRn) و شاخص هرفيندال (HHI) برای بازار جهانی برخی از محصولات مانند فرش، خرما، زعفران، خاويار و کشمش افزايش يافته است که اين مبين افزون شدن شدت انحصار و افزايش نابرابری صادراتی در بازار جهانی اقلام فوق است. از طرف ديگر CRn و HHI در بازار جهانی برخی از محصولات مانند سيب درختی و انگور تغيير چشمگيری نيافته است.