امروزه ارتباط بين آموزشهای فنی و حرفه‌ای و کارايی اقتصادی برکسی پوشيده نيست. اهميت اين آموزشها در افزايش توان دسترسی افراد به کار و يا خوداشتغالی و مشارکت درجامعه از طريق فعاليتهای اقتصادی کاملاً به اثبات رسيده است. در اين باره به کارگيری فناوری بروز و جديد به ايج اد ساختار بهينه توليد و مهارتهای مديريتی بافندگان فرش بستگی خواهد داشت. بنابراين اين تحقيق در جستجوی کمی‌کردن يکی از عوامل رقابتی، يعنی کارايی نسبی بافندگان دوره‌های کار و دانش در مقايسه با بافندگان سنتی، و پيدا نمودن بالاترين کارايی در صنعت است. لذا تلاش شده است که تغييرات فنی بافندگان و سطوح متوسط کارايی فنی آنها به صورت کمی نشان داده شود. داده‌های اين تحقيق از طريق عمليات ميدانی از 339 بافنده دراستانهای خراسان و مازندران به دست آمد. يافته‌های تحقيق روی عوامل مربوط به تفاوتهای ميان کارايی فنی بافندگان و اثر شرکت در آموزشهای فنی و حرفه‌ای بر اين کارايی متمرکزگرديد. نتايج تحليل داده‌ها نشان ‌ می ‌ دهد که کارايی بافندگانی که در دوره‌های آموزشی کار و دانش شرکت کرده‌اند کمتر ازکارايی بافندگان سنتی است.