انگيزه اصلی سياست‌های حمايتی در بخش کشاورزی را می‌توان کمک به رشد و توسعه اقتصادی، حمايت از اشتغال و سرمايه‌گذاری، حفظ توليد داخلی و کاهش وابستگی به خارج برای دستيابی به شرايط مناسب زندگی نام برد. مطالعه حاضر به محاسبه شاخص برآورد حمايت از توليدکننده بخش کشاورزی برمبنای سه نرخ ارز موجود در کشور (نرخ ارز رسمی مبادله‌ای، بازار آزاد و واقعی) و بر پايه قيمت‌های ثابت سال1376و قيمت‌های جاری پرداخته است. با توجه به محدوديت‌های آماری در مورد برخی از سری‌های زمانی(از جمله آمار هزينه حمل و نقل جاده‌ای)، دوره89-1374 در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد که شاخص برآورد حمايت از توليدکننده (PSE) در طی سال‌های مورد بررسی دارای نوسانهای متعددی است و به صورت منظم، روند صعودی يا نزولی را طی نمی‌کند به طوری که درصد برآورد حمايت از توليدکننده براساس نرخ ارز رسمی در قيمت جاری در دوره 1374-1380 روند افزايشی داشته اما در دوره 1380-1385 با کاهش همراه بوده است. البته در اين ميان، حمايتها در سال 1383 افزايش چشمگيری داشته است که دليل آن اختصاص حداکثر حمايت بودجهای دولت بوده است. پس از آن، حمايتها روند صعودی يافته به طوری که بيشترين ميزان حمايت در طول دوره، متعلق به سال 1387 می باشد. اين نتيجه تقريباً برای هر سه نرخ ارز صادق است.
طبقه بندی JEL : Q26
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)