افزايش بازده آبياری مزارع از طريق ترويج روشهای آبياری بارانی و در نهايت دستيابی به افزايش توليد،ازبرنامه‌های عمدۀ وزارت جهاد کشاورزی طی چندسال گذشته بوده وسرمايه‌گذاری‌های گسترده‌ای در اين خصوص انجام گرفته است. لذا هدف اصلی اين تحقيق بررسی عوامل مؤثر بر پذيرش آبياری بارانی از سوی کشاورزان شهرستان نهاوند می باشد.

  اين مطالعه به روش تحقيق پيمايشی در شهرستان نهاوند و با استفاده از روش نمونه‌گيری طبقه‌ای تناسبی انجام گرفته و برای اين منظور با 133 نفر پذيرنده سيستم آبياری بارانی و 197 نفر نپذيرنده اين سيستم، يعنی مجموعاً با 330 کشاورز، مصاحبۀ حضوری به عمل آمده است. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده و روايی محتوايی پرسشنامه نيز با کسب نظرات متخصصان ترويج کشاورزی، آبياری و زراعت و اعمال اصلاحات لازم تأييد گرديده است. همچنين آزمون پيشآهنگی برای به دست آوردن ضريب اعتبار پرسشنامه انجام‌گرفته‌ و ضريب‌ آلفای‌ کرونباخ ‌بيش از 83/0 برای همه قسمتهای پرسشنامه به دست آمده‌است.

  يافته‌های اين پژوهش نشان می دهد که تابع تشخيصی حاصل از اين تحقيق می تواند با مطلوبيت قابل ملاحظه‌ای کشاورزان استفاده کننده از آبياری بارانی و آبياری سطحی را طبقه‌بندی نمايد. کاربرد نتايج اين تحقيق در نشر آبياری بارانی می تواند باعث افزايش نرخ پذيرش آبياری بارانی و در نتيجه، افزايش بهره‌وری آب کشاورزی شود.