در اين مطالعه تقاضای مواد غذايی در چارچوب يک سيستم براورد گرديده است. به اين منظور ابتدا ساختار تفکيک‌پذيری مدل با آزمون پارامتری بررسی گرديد و سپس از سيستم تقاضای تقريباً ايده‌آل در دو حالت ايستا و پويا استفاده شد. در اين راستا از داده‌های سری زمانی مربوط به سالهای 1353-1382 استفاده گرديد. يافته‌های مربوط به خصوصيات مختلف و آزمونهای خطای تصريح نشان داد که نتايج در حالت پويا از حالت ايستا بهتر است. نتايج مربوط به ساختار تفکيک‌پذيری فرضيه تحقيق (مصرف‌کنندگان تخصيص درآمد را ابتدا بين گروه‌های مختلف خوراکی و سپس بين انواع مختلف گوشتها انجام می‌دهند) را رد نمود. مطابق با انتظارات نظری، کليه کششهای خودقيمتی جبرانی و غيرجبرانی منفی و تمامی کششهای درآمدی مثبت به‌دست آمدند.