اين پژوهش به شناسايی عوامل مؤثر بر حمايت از بخش کشاورزی در ايران پرداخته است. در اين مطالعه، با استفاده از روش هم انباشتگی جوهانسون جوسيليوس، به تعيين ارتباط بين شاخص حمايت اسمی از توليدکننده و متغيرهای درآمد حاصل از صادرات نفت خام و فراوردهها، نسبت سرمايه به نيروی کار در بخش کشاورزی، مزيت نسبی بخش کشاورزی و رابطه مبادله در اين بخش طی دوره زمانی 1362-1388 پرداخته شد. نتايج تحقيق حاکی از آن است که ميزان حمايت اسمی از توليدکننده در بخش کشاورزی عمدتاً به درآمدهای حاصل از صدور نفت خام و فراورده ها وابسته بوده و معيار عملکردی خاصی، از جمله مزيت نسبی و يا رابطه مبادله بخش کشاورزی، اثری روی ميزان حمايت از اين بخش نداشته است. از اين رو، با تعيين شاخص های عملکرد خاص برای بخش کشاورزی و سوق دادن حمايت ها بر مبنای اين شاخصهای عملکرد می توان ضمن به دست آوردن بازدهی بالاتر از حمايت ها، منابع اختصاص داده شده به اين بخش را نيز به صورت هدفمند و کارامد صرف کرد.
طبقه بندی :JEL F13
محمدی حسين، شاهنوشی ناصر، رضايی زهرا. بررسی عوامل مؤثر بر حمايت از بخش کشاورزی در ايران. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1393; 22 (85) :151-175
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)