يکی از اقداماتی که برای تأمين غذای افراد جامعه توسط دولتها انجام مي­پذيرد، سياستهای حمايتی بخش کشاورزی است. اين مطالعه اثر سياستهای حمايتی بخش کشاورزی شامل سياستهای قيمتی و نهاده­ای را بر امنيت غذايی خانوارهای روستايی بررسی مي­کند. با استفاده از شاخص کلی امنيت غذايی خانوار [1] ، امنيت غذايی اين خانوارها طی دوره 1362-85 براورد و ميزان حمايت از بخش کشاورزی با استفاده از شاخص معيار کلی حمايت [2] محاسبه شد. اثر اين سياستها نيز با استفاده از روش خودرگرسيون برداری [3] بر امنيت غذايی خانوارهای روستايی بررسی گرديد.

  نتايج نشان مي­دهد که در اکثر سالها از کشاورزان حمايتهای قيمتی منفی انجام شده اما با وجود حمايتهای نهاده­ای مثبت، برايند حمايت از بخش کشاورزی مثبت بوده است. مجموع حمايتهاي­قيمتي­ونهاده­اي­از بخش­کشاورزي­بر امنيت غذايی خانوارهای روستايی در کوتاه­مدت اثر مثبت داشته‌اند، اما در بلندمدت خير. کاهش بودجه برای حمايتهای نهاده­ای و اختصاص آن برای تأمين اعتبارات خريد تضمينی بموقع و متنوع‌سازی ابزارهای حمايتی می‌تواند به بهبود امنيت غذايی روستاييان کمک کند.

  طبقه‌بندی Jel : B22, Q18