يکی از موضوعات مهم درخصوص اعطای تسهيلات بانکی احتمال عدم بازپرداخت وام توسط وام‌گيرند‌گان است. عوامل متعددی در عدم بازپرداخت وام بانکها دخيل هستند که با شناسايی اين عوامل می‌توان زمينه را برای کاهش و کنترل ريسک اعتباری فراهم کرد و در فرايند اعطای اعتبارات بهبود ايجاد کرد.

  هدف اصلی اين تحقيق دست يافتن به عوامل مؤثر بر عدم بازپرداخت وامها در شعب بانک کشاورزی در منطقه غرب استان اصفهان و ارائه راهکارهای اجرايی مناسب برای وصول مطالبات معوقه است. به اين منظور با استفاده از روش نمونه‌گيری تصادفی ساده از بين 234 نفر وام‌گيرنده خرد و متوسط بين سالهای 1386 تا 1388 اطلاعات مندرج در پرونده‌های 100 وام‌گيرنده مشتمل بر مشخصات فردی، اجتماعی و مالی وام‌گيرندگان و ويژگيهای فنی مربوط به پروژه استخراج شد و با استفاده از الگوی پروبيت [1] و لاجيت [2] مورد تخمين قرار گرفت.

  نتايج نشان می‌دهد که هرچه وام‌گيرندگان جوانتر بوده‌اند، عملکرد بهتری در بازپرداخت وامها داشته‌اند. وامهای اعطا شده به بخش کشاورزی و صنايع جانبی آن نيز بهتر بازپرداخت شده‌اند. همچنين هرچه مبلغ وام کمتر بوده، وام‌گيرنده در بازپرداخت آن بهتر عمل کرده است. به‌علاوه نرخ سود پايين تر شرايط بهتری برای بازپرداخت وام فراهم آورده است. وامهای اخذ شده با وثيقه‌های ملکی نيز نسبت به وثيقه‌های تضامنی از شرايط بازپرداخت بهتری برخوردارند. همچنين مشخص شد که عمده وامهای تکليفی بازپرداخت نشده‌اند و هرچه سهم سرمايه وام‌گيرنده در کل پروژه بيشتر باشد نشاندهنده توان مالی بالاتر وی بوده و در مقايسه با وام‌گيرنده با سهم سرمايه کمتر احتمال عدم بازپرداخت وام کمتر خواهد بود.

  طبقه بندی JEl : Q14