با توجه به نقش و اهميت مصرف انرژی در فرايند رشد و توسعه اقتصادی در جوامع مختلف، مقاله حاضر به بررسی وضعيت مصرف انرژی در بخش کشاورزی در کشور ايران پرداخته است. به اين منظور کارايی و بهره­وری انرژی در بخش کشاورزی با توجه به محتوای انرژی کل محصولات توليد شده و نهاده­های مهم توليدی برای دوره زمانی 1350-1386 محاسبه شده است. برای محاسبه کارايی از نسبت خروجی به ورودی انرژی و برای محاسبه بهره­وری از شاخص کندريک استفاده شده است.

  نتايج به‌دست آمده نشان داد نسبت خروجی به ورودی انرژی که معرف کارايی مصرف انرژی است، از 52/2 در سال 1350 به 32/1 در سال 1386 کاهش يافته است. در اين بين نسبت فوق تا سال 1362 دارای روندی نزولی بوده و مقدار آن برای بقيه سالها تقريباً ثابت و متوسط کارايی انرژی نيز در بخش کشاورزی در دوره مورد بررسی 42/1 بوده است.
بهره­وری کل انرژی ورودی نيز برای بخش کشاورزی از سال 1350 تا 1363 روندی نزولی داشته و از سال 1363 به بعد تقريباً يکنواخت بوده است. در ادامه، ارتباط بين صورتهای مختلف انرژی ورودی شامل انرژی مستقيم و غيرمستقيم، انرژی تجديدپذير و تجديدناپذير با انرژی خروجی بررسی شد و نتايج نشان داد انرژيهای ورودی به شکل تجديدپذير، مستقيم و غيرمستقيم تأثيری مثبت و معني­دار در انرژی خروجی دارند، اما انرژی ورودی به شکل تجديدناپذير بر انرژی خروجی در بخش کشاورزی تأثير معني­داری ندارد.

  طبقه بندی JEl : O₁₃, Q₁ C₆₇,