در اين مطالعه اثر تنوع ژنتيکی واريته‌های گندم و فناوری آبياری بر ريسک و بهره‌وری توليد محصول گندم بررسی شده ‌است. داده‌های مورد نياز به صورت پيمايشی از زارعان دشت شهرکرد واقع در استان چهارمحال و بختياری در سال زراعی 1387-1388 جمع‌آوری شد. سپس به منظور تعيين اثر تنوع واريته‌ای و فناوری آبياری بر ميانگين و واريانس توليد، تابع توليد تصادفی تخمين زده‌ شد. به منظور تخمين اين تابع، چندين فرم تابعی و نيز چندين روش تخمين مورد آزمون قرار گرفت و نهايتاً تابع درجه دو انتخاب و به روش حداکثر درست‌نمايی تخمين زده شد. سپس از پارامتر‌های تخمينی حاصل جهت شبيه­سازی اثر متغير‌های مورد مطالعه استفاده گرديد.

  نتايج حاصل از تخمينهای اقتصادسنجی نشان داد که غنای وار‌يته‌ای باعث افزايش بهره‌وری و کاهش واريانس توليد (ريسک) می‌شود. اين موضوع در مورد کاربرد بذر‌های اصلاح شده و نوع فناوری آبياری مورد استفاده نيز تأييد شد. همچنين تصميمات مبتنی بر
کم آبياری و زمان‌بندی در مصرف آب منجر به افزايش ريسک توليدی گرديد. نتايج حاصل از شبيه‌سازی نيز مبين اين مطلب است که کشت واريته‌های مختلف گندم راهبردی مؤثر در کاهش ريسک و افزايش بهره‌وری و رفاه زارعان است.

  طبقه‌بندی JEl : I3, D8, D1