يکی از موضوعات بسيار مهم و اساسی از نظر اقتصادی بارويکرد بخشی، مديريت بازار و ساختار بازاريابی محصولات کشاورزی (به‌ويژه با توجه به مسئله مهم جهانی شدن) است. به ‌منظور مطالعه اين مهم با استفاده از روشهای مطالعه اسنادی و کتابخانه‌ای، اطلاعات ماهانه طی سالهای 1386-88 بررسی شده است. براساس تحقيق حاضر، مهمترين عوامل در ساختار بازاريابی محصولات کشاورزی عبارتند از: دانش ناکافی در مديريت بازار و بازاريابی، طولانی بودن مسير بازاريابی، بالا بودن حاشيه بازاريابی، حمل و نقل، نبود اطلاعات منسجم در بازار، چندگانگی در تصميم‌سازی و تصميم‌گيری دربازار و بازاريابی، دخالت دولت به‌ طور مستقيم در بازار، نبود و يا کمبود زيرساخت‌های لازم دربحث بازار و بازاريابی محصولات کشاورزی و غيره. با توجه به نتايج تحقيق، روند حاشيه بازاريابی وسهم آن به قيمت مصرف‌کننده نشان می‌دهدکه اين رقم ضمن دارا بودن نوسانهايی، همواره فزاينده بوده است بدون اينکه خدمات بازاريابی بهبود لازم را پيداکرده باشد. با عنايت به نتايج به دست آمده پيشنهاد می‌شود در راستای رسيدن به ساختار بازاريابی محصولات کشاورزی با رويکردتوسعه علمی،دولت ضمن تقويت بخشهای خصوصی ازطريق حمايت و نظام‌مندکردن فعاليتهای آنان، اقدام به ايجاد ويا توسعه زيرساخت‌ها و نيز موارد زير کند: کاهش­هزينه‌های توليد و تجاری شدن توليد و عرضه، ارتباط وهمکاری مفيد و مؤثر با سازمانها و مؤسسات­بين‌المللی در مديريت بازار و بازاريابي­و شناساندن­آنها به گروه‌هاي­­ ذينفع، مشارکت در بازاريابی ­محصولات ­کشاورزی ­فقط ­در زمينه سياستگذاری و برنامه‌ريزی و اعطای تسهيلات لازم و نيز استفاده از ساز و کارهای حمايتی .

  طبقه‌بندی JEl : M38-M31-Q17