ايران در طول دو دهه اخير در حکم يکی از عمده­ترين توليدکنندگان کيوی جهان، توانسته است جايگاه ويژه و مناسبی در صادرات اين محصول کسب کند و نيز از سهم قابل قبولی در بازار جهانی برخوردار شود. هدف اين تحقيق نيز بررسی مزيت نسبی ايران و کشورهای جهان در تجارت کيوی است. بر اين اساس، مطالعه حاضر با استفاده از شاخص مزيت نسبی آشکار شده [1] ( RCA )، در صدد تعيين جايگاه ايران در صادرات کيوی و جايگاه آن در بين کشورهای عمده صادرکننده اين محصول در فاصله سالهای 1991-2005 است. بررسيها نشان مي­دهد در سال 2005 کشورهای نيوزلند، شيلی، يونان، ايتاليا، بلژيک، ايران و هلند از مزيت نسبی صادراتی برخوردار بوده­اند و در طی دوره مورد مطالعه (1991-2005) تنها کشورهای بلژيک، ايتاليا و نيوزلند دارای مزيت نسبی صادراتی افزايشی بوده و بر اين اساس بيشترين تغييرات مثبت را در الگوی صادراتی خود تجربه کرده­اند.

  در ادامه اين تحقيق، جهت بررسی و اولويت­بندی بازارهای هدف کيوی صادراتی ايران، تلاش مي­شود با ارائه فهرستی از بازارهای هدف بالقوه برای صادرکنندگان کشور، کمکی هر چند اندک به صادرکنندگان ايرانی شود تا بتوانند جايگاه مناسبتری در بازارهای جهانی کسب کنند. اصلي­ترين کشورهای واردکننده کيوی از ايران طی دوره مورد مطالعه (1996-2005) ترکيه، آذربايجان، روسيه، امارات متحده عربی، عراق، ارمنستان، کويت، عربستان و قطر بوده ولی بازارهای هدف بالقوه ايران در صادرات کيوی، کشورهای اسپانيا، هلند، فرانسه، استراليا، انگلستان، نروژ، سوئد، اتريش، پرتغال و آلمان بوده‌اند.

  طبقه‌بندی JEl : F1 ، F13 ، Q13