از آنجا که عملکرد اقتصادی صنايع به ظرفيت آنها برای نوآوری وابسته است، در تحقيق حاضر نوآوری و سطح توانايی مديريت نوآوری و عوامل مؤثر بر آنها در صنايع غذايی کوچک روستايی در سالهای 1388 و 1389با استفاده از مدل هکمن بررسی شد. به اين منظور اطلاعات مورد نياز از طريق تکميل 111 پرسشنامه در سطح مديران شرکتهای صنعتی غذايی روستايی استان تهران جمع‌آوری گرديد.

  نتايج تحقيق نشان داد که عامل محيطی و عامل ارتباط با توليدکنندگان دارای تأثير مثبت در نوآور شدن شرکتها به‌شمار می‌آيند. در بين شرکتهای نوآور، عوامل مؤثر بر سطح مديريت نوآوری عبارتند از: ويژگيهای شرکت با تأثير منفی و عامل تماس با مشاوران با تأثير مثبت. سياستگذاری در جهت ايجاد محيط مساعد برای رشد نوآوری، تقويت پيوند با ساير عوامل در زنجيره ارزش شامل توليدکنندگان و در نهايت ارائه خدمات مشاوره‌ای از جمله پيشنهادهای اين تحقيق هستند.

  طبقه‌بندی JEl : L6, L66, O31, O32, L84