چکيده
ارزش غذايی بالای عسل، وجود بيش از 60 هزار توليدکننده، رتبه اول توليد در منطقه و رتبه سيزده در جهان از جمله اهميتهای توليد عسل در ايران به شمار می‌آيند. هدف از اين مقاله تعيين ميزان کارايی توليد عسل و رابطه آن با تعداد کندو در زنبورستانهای استان مازندران است. داده های مورد نياز از طريق پرسشگری در بين 50 توليدکننده در سال 1389 در قالب نمونه گيری تصادفی به دست آمد. به منظور تبيين اهداف مطالعه از روش تحليل پوششي
داده‌ها استفاده شد. همچنين برای تعيين اثر اندازه (تعداد کندو) بر کارايی از مدل رگرسيونی ساده استفاده گرديد. براساس نتايج، اغلب واحدها ناکارا بوده و ميانگين کارايی 80 درصد و کمترين آن حدود 60 درصد است. همچنين نتايج تفاوت زياد در کارايی واحدهای مختلف را نشان داده است. بررسی تأثير اندازه برکارايی حاکی از وجود رابطه Uمعکوس بين کارايی و اندازه زنبورستان است. تعداد بهينه کندو در هر زنبورستان برای حداکثر کارايی 407 عدد است که حدود 84 درصد از زنبورداران کمتراز رکورد فوق هستند و لذا پيشنهاد می‌شود سياستگذاری به سمت واحدهای بزرگتر متمرکز شود.
طبقه بندی JEL: D22, D24, L25
کليدواژه‌ها:
عسل، اندازه اقتصادی، کارايی، مازندران
مجاوريان مجتبی، سالاری بنا حسين. بررسی رابطه بين کارايی (با بازده متغير) توليد با اندازه واحد پرورش زنبور عسل مازندران. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد کشاورزی و توسعه. 1392; 21 (83) :19-34
![[English Abstract]](templates/tmpl_yekta/images/en.gif)