- ، safarzadeh.gargari@yahoo.com
چکیده: (1 مشاهده)
سابقه و هدف: فعالیت ورزشی و مصرف آنتی‌اکسیدانها یکی از عوامل پیشگیری از بروز سارکوپنی و آپوپتوزی در عضلات افراد سالمند به شمار میرود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تمرین‌های هوازی و مصرف مکمل ویتامین D بر عوامل آپوپتوز و سارکوپنی در رت‌های سالمند است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی،50 سر رت نر مسن (20تا22ماهه) (20±220 گرم وزن) به صورت تصادفی به 5 گروه 10سری شامل: کنترل(C)، سالین(S)، ویتامین D (VD)، تمرین (T) و تمرین تداومی+ویتامینD (VDT) تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت هشت هفته و چهار روز در هفته با سرعت 8تا20m/min و شیب ثابت 10 درصد و مدت 30تا60 دقیقه روی تریدمیل دویدند و ویتامین D نیز روزانه به مقدار 5/0 میکروگرم تزریق شد. میزان پروتئینهای BAX,BCL-2، فولیستاتین و میوستاتین، 24 ساعت بعد از آخرین تمرین از عضله تمامی رت‌ها و در حالت بی‌هوشی ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون آنووای یک راهه و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
نتایج: میزان پروتئینهای BAX ومیوستاتین در گروههایVDT و T نسبت به گروه کنترل در حد معناداری کاهش یافته بود (013/0=P، برای میوستاتین و 03/0=P، برای BAX در گروه VDTو 017/0=,P برای میوستاتین و 027/0=P برای BAX در گروه T). همچنین میزان پروتئینهای BCL-2 و فولیستاتین در این گروهها در حد معناداری افزایش یافته بود (01/0=P، برای فولیستاتین و 01/0=P،برای BCL-2 در گروه VDTو 005/0=,P برای فولیستاتین و 024/0=P، برای BCL-2 در گروه T). نسبت BAX/BCL-2 نیز کاهش معناداری داشت، ولی در نسبت میوستاتین بر فولیستاتین تفاوت معناداری بین گروهها مشاهده نشد(05/0<P).
نتیجه گیری: به نظر میرسد که هشت هفته تمرین‌های هوازی سبب کاهش عوامل آپوپتوزی شامل پروتئین BAX وBCL-2 و عوامل سارکوپنی (میوستاتین و فولیستاتین) در عضلات رت‌های سالمند میشود و اگر انجام این تمرین‌ها همراه با دریافت ویتامینD باشد شاید از ایجاد سارکوپنی یا آپوپتوز عضلانی در رت‌های سالخورده جلوگیری میکند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی،50 سر رت نر مسن (20تا22ماهه) (20±220 گرم وزن) به صورت تصادفی به 5 گروه 10سری شامل: کنترل(C)، سالین(S)، ویتامین D (VD)، تمرین (T) و تمرین تداومی+ویتامینD (VDT) تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت هشت هفته و چهار روز در هفته با سرعت 8تا20m/min و شیب ثابت 10 درصد و مدت 30تا60 دقیقه روی تریدمیل دویدند و ویتامین D نیز روزانه به مقدار 5/0 میکروگرم تزریق شد. میزان پروتئینهای BAX,BCL-2، فولیستاتین و میوستاتین، 24 ساعت بعد از آخرین تمرین از عضله تمامی رت‌ها و در حالت بی‌هوشی ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون آنووای یک راهه و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری 05/0 استفاده شد.
نتایج: میزان پروتئینهای BAX ومیوستاتین در گروههایVDT و T نسبت به گروه کنترل در حد معناداری کاهش یافته بود (013/0=P، برای میوستاتین و 03/0=P، برای BAX در گروه VDTو 017/0=,P برای میوستاتین و 027/0=P برای BAX در گروه T). همچنین میزان پروتئینهای BCL-2 و فولیستاتین در این گروهها در حد معناداری افزایش یافته بود (01/0=P، برای فولیستاتین و 01/0=P،برای BCL-2 در گروه VDTو 005/0=,P برای فولیستاتین و 024/0=P، برای BCL-2 در گروه T). نسبت BAX/BCL-2 نیز کاهش معناداری داشت، ولی در نسبت میوستاتین بر فولیستاتین تفاوت معناداری بین گروهها مشاهده نشد(05/0<P).
نتیجه گیری: به نظر میرسد که هشت هفته تمرین‌های هوازی سبب کاهش عوامل آپوپتوزی شامل پروتئین BAX وBCL-2 و عوامل سارکوپنی (میوستاتین و فولیستاتین) در عضلات رت‌های سالمند میشود و اگر انجام این تمرین‌ها همراه با دریافت ویتامینD باشد شاید از ایجاد سارکوپنی یا آپوپتوز عضلانی در رت‌های سالخورده جلوگیری میکند.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی )
دریافت: ۱۳۹۸/۱/۳۰ | پذیرش: ۱۳۹۸/۵/۸
دریافت: ۱۳۹۸/۱/۳۰ | پذیرش: ۱۳۹۸/۵/۸
ارسال پیام به نویسنده مسئول
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb