پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی

تنش‎ خشکی یکی از عوامل مهمی است که باعث محدودیت رشد و کاهش عملکرد در کلزا می‎شود. این پژوهش به منظور مطالعه ویژگی‎های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی ژنوتیپ‎های زمستانه کلزا در شرایط بدون تنش و تنش خشکی انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-96 در مزرعه تحقیقاتی پردیس تحقیقات کشاورزی بروجرد اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب صفات نشان‎داد که برهمکنش ژنوتیپ و محیط برای صفاتی مانند عملکرد دانه،دوره گلدهی،تعداد روز تا شروع گلدهی، دوره رسیدگی دانه در سطح احتمال یک درصد معنی‎دار شد. از طرفی برهمکنش ژنوتیپ و محیط برای صفت میزان سبزینگی برگ در سطح احتمال پنج درصد معنی‎دار شد. نتایج مقایسه میانگین‎ها نشان داد که در شرایط تنش خشکی ژنوتیپ L72 بیشترین عملکرد دانه را داشت. ژنوتیپ 1142 در هر دو شرایط تنش و بدون تنش خشکی کمترین عملکرد دانه را داشت. دو صفت دوره رشد تا گلدهی و دوره رسیدگی دانه به ترتیب با 94% و 97% ، بیشترین وراثت پذیری عمومی را در شرایط بدون تنش و تنش خشکی داشتند. در تجزیه به عامل‎ها در شرایط بدون تنش عامل‌های اول تا چهارم و در شرایط تنش عامل‎های اول تا سوم به ترتیب 82% و 72% از واریانس کل را به خود اختصاص دادند. در شرایط بدون تنش و تنش خشکی به ترتیب بیشترین فاصله ژنتیکی بین ژنوتیپ‎های 1139 با احمدی و 1139 با 1144 مشاهده‌شد. در نتیجه، ژنوتیپ‎های که دارای فاصله ژنتیکی بیشتری از همدیگر هستند، می‌توانند به‌عنوان کاندید برای برنامه‎های اصلاحی آینده مورد استفاده قرار گیرند.